Abstract:
معاشرتهای دختر و پسر در دوران پیش از ازدواج، یکی از پدیدههای پیچیده در جامعه کنونی است که تحت تاثیر فرهنگ و مذهب و عرف جامعه مدام در حال کنترل و محدودسازی است. در برخی موارد این روابط میتواند آسیبهای زیادی به بار آورد و جوانان و جامعه را تحت تاثیرات منفی خود قرار دهد. از این رو، پژوهش حاضر با هدف آسیب شناسی روابط دختر و پسر یا به بیان دیگر، بررسی نگرش به آسیبهای روابط دختر و پسر در بین جوانان شهر یزد انجام گرفته است. روش مورد استفاده در این تحقیق، از نوع پیمایشی میباشد. دادهها با ابزار پرسشنامه و با استفاده از شیوه نمونهگیری خوشهای از 246 نفر از جوانان شهر یزد گردآوری شده است. اعتبار ابزار به وسیله روش اعتبار محتوا مورد تایید قرار گرفت و برای سنجش پایایی از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد. دادهها به کمک نرمافزار آماری SPSS مورد تحلیل قرار گرفتند. در پژوهش حاضرآسیبهای ناشی از روابط دو جنس مخالف در شش گروه آسیبهای روانی- عاطفی، آسیب به زندگی مشترک آینده، آسیبهای اجتماعی، تحصیلی، خانوادگی و جسمی مورد نگرشسنجی قرار گرفتند. با توجه به نتایج به دست آمده بین پایگاه اجتماعی- اقتصادی (238/ 0-)، سن (250/ 0-) و میزان تحصیلات (266/ 0-) نگرش به آسیبهای روابط دختر و پسر رابطهای منفی و معنادار وجود داشت. همچنین، بین نگرش به آسیبهای روابط دختر و پسر به تفکیک جنس، وضعیت اشتغال و تجربه دوستی با جنس مخالف تفاوتی معنادار برقرار بود (05/ 0> P).
The interactions among boys and girls in pre-marital is one of the complex phenomena in the society which is influenced by culture, religion and customs that are of control and limitation. In some cases, these relationships can cause great damages and negative impacts on youth and society. The study is a kind of pathology on girl- boy relationships. In other words, it examines the attitude to negative impacts of girl- boy relationships in the city of Yazd. Research method was survey and data was collected by a questionnaire and 246 youth selected by cluster sampling method. Research instrument was approved by content validity and Cronbach's alpha was used to evaluate the reliability. Data was analyzed by the statistical software’s, namely SPSS. In this study damage of relations between the two sexes measured and evaluated in six groups psycho-emotional injuries, damage to future marital life, social pathologies, educational, family and physical. Findings of the study showed there was significant relationship among attitude to damages of girl- boy relationships with socioeconomic status, age and education. Also there is significant relationship among attitude to damages of girl- boy relationships according to sex, occupation, experience friendship with the opposite sex and dimensions of injuries.
Machine summary:
در حالت کلي، ميانگين نگرش به آسيبهاي ناشي از روابط دختر و پسر بيشتر از حد متوسط است، اين درحالي است كه در بين ابعاد مختلف آسيبها ميانگين بعد رواني- عاطفي، آسيب به زندگي مشترك آينده، تحصيلي، خانوادگي و جسمي بالاتر از حد متوسط و فقط بعد اجتماعي كمتر از متوسط ميباشد.
بررسيها نشان داد كه فرضیه اول تحقیق مبني بر رابطه پایگاه اجتماعی- اقتصادی و نگرش به آسیبهای روابط دختر و پسر مورد تأیید قرار گرفت و نتايج نشان داد كه بين اين دو متغير رابطهاي منفي و معنادار وجود دارد.
نتایج تحقیق در مورد آزمون فرضیه دوم مبنی بر رابطه سن و نگرش به آسیبهای روابط دختر و پسر نيز در جهت تأیید این فرضیه عمل نموده است و نتايج نشان داد كه بين اين دو متغير رابطهاي منفي و معنادار وجود دارد.
در واقع آزمون اين فرضيه نشان ميدهد نگرش به آسيبهاي روابط دختر و پسر در بين دختران و پسران جوان متفاوت است و دختران آسيبهاي رابطه با جنس مخالف را بيشتر از پسران ميدانند و نسبت به برقراري اين نوع روابط نگرش منفيتري دارند.
نتيجه اين بررسي با يافتههاي پژوهش وثوقي و دائمي (1384) در زمينه تأثير جنسيت فرزند بر نگرش والدين نسبت به روابط ميان دختران و پسران و همچنين پژوهش موحد، عنايت و عباسي شوازي (1385) مبني بر نگرش بسيار منفيتر دختران دانشجو به نسبت نگرش پسران و پژوهش روشن نيا (1395) در مورد تمايل بيشتر مردان به برقراري دوستي و معاشرت با جنس مخالف در مقايسه با زنان همخواني دارد.