Abstract:
شبیه‌سازی انسان (Human Cloning) یا تولیدمثل انسان از طریق غیرجنسی، مسئله‌ای میان‌رشته‌ای است که محققان درباره آن در ابعاد مختلف ازجمله بعد کلامی و از منظر علم، دین و سلامت بحث کرده‌اند. ازآنجاکه برخی کشفیات علمی ازجمله شبیه‌سازی انسان، با اعتقادات انسان مرتبط است و برخی از علما نیز حساسیت خاصی به آموزه‌های دینی نشان داده‌اند و این‌گونه کشفیات را متعارض با آیات الهی و عقاید دینی می‌دانند و درباره شبیه‌سازی انسان به ممنوعیت آن حکم داده‌اند، ضرورت دارد ادله نقض آن‌ها مطالعه و نقد و بررسی شود و نشان داده شود که چه‌بسا کشفیات علمی نه‌تنها باعث تضعیف اعتقادات نمی‌شوند، بلکه باعث تقویت ایمان نیز خواهند شد.
مقاله حاضر از نوع پژوهشی تحلیل محتواست و در پی طرح و بیان ادله کلامی بر ممنوعیت شبیه‌سازی انسان -فارغ از ادیان و مذاهب- و نقد و بررسی آن است تا نشان دهد آیا شبیه‌سازی انسان از نوع خلق و آفرینش است و بشر با این فناوری حقیقتا کار خدا را انجام می‌دهد و در عرض خدا قرار می‌گیرد یا خیر. بررسی‌ها نشان داد خالقیت و فاعلیت خدا نسبت به جهان و موجودات، در طول علل و عوامل مادی قرار دارد، نه در عرض آن و فقط خداوند می‌آفریند و کشفیات علمی ازجمله فناوری شبیه‌سازی انسان، نه‌تنها اعتقاد به خدا را تضعیف نمی‌کند، بلکه موجب تقویت آن می‌شود و نشانه عظمت پروردگار است.
Human cloning or human reproduction through nonsexual
transplantation is an interdisciplinary issue that has been discussed by
researchers from different dimensions, including theological dimension and
perspective of science, religion, and health. Since some scientific
discoveries, such as human simulation, are related to human beliefs, several
religious scholars have shown special sensitivity to religious teachings and
consider such discoveries to be contrary to the divine verses and religious
beliefs; accordingly, in the case of human cloning, they banned it.
Therefore, it is necessary to study and examine the evidence of their
violation and show that scientific discoveries may not only not weaken
beliefs but also strengthen faith. As a result, there is a kind of interference
in this sacred domain, based on God's special monotheistic viewpoint,
which both disrupts and weakens the belief in God.
The present study is a content analysis with the design and expression
of verbal evidence on the prohibition of human cloning - regardless of the
type of religion - and its evaluation to determine whether human cloning is
of creation type, and human beings with this technology actually do the
work of God and fail to worship God? According to the obtained results, it
was revealed that God's creativity and cause in relation to the world and
beings lay along the material causes and factors, not within it. In addition,
this is only the God who creates, and scientific discoveries, including
human cloning, not only undermine the belief in God but also strengthen it,
indicative of the greatness of the Lord.
Machine summary:
نقد و بررسی ادله کلامی بر ممنوعیت شبیه‌سازی انسان محمدباقر محمدی لائینی1، شیرزاد غلامی2، محمد ملائی ایولی3* چکیده شبیه‌سازی انسان (Human Cloning) یا تولیدمثل انسان از طریق غیرجنسی، مسئله‌ای میان‌رشته‌ای است که محققان درباره آن در ابعاد مختلف ازجمله بعد کلامی و از منظر علم، دین و سلامت بحث کرده‌اند.
بخشی از دلایل مخالفت با شبیه‌سازی انسان، ناسازگار دانستن آن با بنیادهای اعتقادی و مسائل کلامی است که باعث می‌شود برخی گمان کنند شبیه‌سازی در سنت الهی در باب خلقت انسان، توحید خالقیت و احیا، قدرت و مشیت قاهره الهی تردید ایجاد می‌کند و موجب سلب یا تضعیف اعتقاد به خدا می‌شود؛ چون وقتی آدمی بتواند کار خدا را انجام دهد، پس احساس نیاز او به خدا کم‌رنگ و به دنبال آن، اصل وجود خدا و اعتقاد به او بدون فلسفه می‌شود؛ بنابراین، چنین فعلی مجاز نیست.
هدف از این پژوهش طرح و بیان ادله کلامی ممنوعیت شبیه‌سازی انسان -فارغ از ادیان و مذاهب– و نقد و بررسی آن‌هاست تا معلوم شود که آیا شبیه‌سازی انسان، از نوع خلق و آفرینش است و بشر با این فناوری در حقیقت کار خدا را انجام می‌دهد و در عرض خدا قرار می‌گیرد یا خالقیت و فاعلیت خدا نسبت به جهان و موجودات، در طول علل و عوامل مادی است، نه در عرض آن -که با کشف آن‌ها دیگر جایی برای خدا نباشد- (9،10) و فقط خدا می‌آفریند.
(
, 
, 
)
