Abstract:
توجه به تحقق عدالت اجتماعی و توزیع یکسان منافع حاصل از سیستمهای حملونقل و سیاستگذاریها برای تمام اقشار جامعه، مهم و یکی از ارکان توسعه شهری است. ترافیک ناشی از تمرکز در نواحی مرکزی شهرها باعث عدم دسترسی اکثر ساکنان و یا دسترسی با هزینههای زیاد خواهد شد. با توجه به مسائل مطرحشده، میتوان هدف اصلی از این پژوهش را بررسی تاثیرات اجرای طرح محدوده ترافیک بر جایگاه عدالت اجتماعی در شبکه حملونقل شهری تهران در این محدوده دانست. این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و روش تحقیق، توصیفی- تحلیلی است. شاخصها، تلفیقی از مولفههای (دسترسی، قیمتگذاری عوارض و عدالت حملونقل) و زیرمولفههای (سرانهمالکیتخودروی شخصی، سطح درآمد، گروههای اجتماعی، افراد ساکن در مناطق حاشیهای، دسترسی مناطق به کالا و خدمات، نرخ عوارض)؛ در نظر گرفته شدهاند. حجم نمونه تحقیق حاضر، 225 نفر از ساکنان است که بهروش نمونهگیری تصادفی ساده و طبقهای انتخاب شدهاند. همچنین برای تحلیل تاثیرات عدالت اجتماعی در محدوده طرح ترافیک از بین معیارها و زیرشاخصهای مرتبط، از روش تصمیمگیری تحلیل ساختار شبکهای (ANP) استفاده شد؛ در آخر براساس امتیازات دادهشده معیارها، اولویتبندی و ارزیابی میشوند. نتایج نشان میدهند که معیار قیمتگذاری با رتبه اولویت 1 دارای بیشترین اهمیت و معیار عدالت با رتبه اولویت 3 دارای کمترین مقدار اهمیت است؛ شاخص نرخ عوارض 1 و سرانه مالکیت خودرو 6 کم اهمیتترین شاخص در موضوع و هدف پژوهش بوده است.
Attention to the realization of social justice and the same distribution of the benefits of transportation systems and policies for all segments of the important community and one of the pillars of urban development. Traffic caused by concentration in the central areas of the cities will result in the lack of access of most residents or access at a great cost. The existence of a traffic plan in the central areas of the city will result in a traffic jumble and a loss of public transportation network. Considering the above issues, the main goal of this research can be to analyze the effects of implementing the traffic safety plan on social justice in Tehran's urban transport network in this area. This research seeks to answer this question. Which factors leads to the failure to realize social justice in the implementation of the Tehran traffic area?
The present research is applied in terms of its purpose and based on descriptive-analytical nature using the network structure analysis (ANP) decision making method.
Verification of access and transfer rates, vertical pricing and vertical justice are considered. Results show that the prime rating criterion (1) has the highest priority and priority criterion of vertical justice (3) The lowest value and index of rate of costs (1) and per capita car ownership (6) were the least important indicator in the subject and purpose of the research.
Machine summary:
طرح هاي ترافيکي تنها وقتي عادلانه است ، که در تعيين ٨٤ سياست ها و اتخاذ تصميم ها، افرادي با سطح درآمد مختلف ، افراد فاقد خودروي شخصي ، افراد ساکن در مناطق با دسترسي سخت و دور از مراکز شهري و هم چنين ساکنان محدوده و طبقه اجتماعي پايين تر، امکان دسترسي تمامي مناطق به کالا و خدمات فراهم شده و در مقياسي کوچک تر تمامي شهروندان ساکن در اين مناطق نيز به کالا و خدمات لازم با قيمت گذاري و عوارض متناسب دسترسي داشته باشند؛ براي تمام اقشار جامعه نيز بايد امکان دسترسي به ساير مناطق از طريق استفاده از مؤلفه هاي گوناگون سيستم حمل ونقلي مانند جاده يا حمل ونقل عمومي مهيا باشد (ولچ ٢٨٥:٢٠١٣:٢).
Victoria Transport Policy Institute طبقات کم درآمد اجتماع و هم چنين ، اتخاذ تدابيري جهت اطمينان از اين موضوع که اقشار مذکور تا حد امکان در معرض هزينه هاي خارجي سيستم هاي حمل ونقلي قرار نمي گيرند (آلودگي هوا، خطر تصادفات ، هزينه هاي مالي )، برخي از سياست هاي کاربردي براي دست يابي به اين نوع از عدالت در حمل ونقل هستند (لاتمن ، ٢٠١٣: ٣٣).