Abstract:
گردشگری مرزی جزئی از صنعت گردشگری است که اگر به نحوی مناسب برنامهریزی و مدیریت شود، میتواند خالق یا محرک یک فرایند توسعهیافته برای رسیدن به پایداری در این نواحی باشد. مقاله حاضر باهدف واکاوی میزان اثرگذاری توسعه گردشگری بر پایداری شهر نوشهر تدوینشده است. روش انجام پژوهش پیمایشی و از نوع توصیفی-تحلیلی بوده و جمعآوری اطلاعات به روش کتابخانهای و میدانی صورت گرفته است. جامعه آماری شامل شهروندان شهر نوشهر بوده که حجم نمونه بر اساس فرمول کوکران تعداد 384 نفر مشخص گردید. پایایی پرسشنامه با روش آزمون آلفای کرونباخ برابر با 72/0 محاسبهشده است. نتایج تحقیق حاکی از آن است توسعه گردشگری نقش مؤثر و معناداری بر هریک از ابعاد پایداری شهر نوشهر داشته است. بر اساس نتایج بهدستآمده توسعه گردشگری بیشترین اثرگذاری را بر بعد پایداری اقتصادی و کمترین نقش را بر بعد پایداری محیطی داشته است
Cross-border tourism is a part of the tourism industry that, if properly planned and managed, can be the creator or driver of a developed process to achieve sustainability in these areas. The present article has been developed with the aim of investigating the impact of tourism development on the sustainability of Nowshahr city. The research method is survey and descriptive-analytical and the data were collected using library and field studies. The statistical population included the citizens of Nowshahr. The sample size was 384 based on the Cochran's formula. The reliability of the questionnaire was calculated using Cronbach's alpha test (0.72). The results indicate that the development of tourism has played an effective and significant role on each of the dimensions of sustainability in Nowshahr city. Based on the obtained results, tourism development has had the greatest impact on the dimension of economic sustainability and the least role on the dimension of environmental sustainability.
Machine summary:
با توجه بـه اهميـت مسـئله و موقعيت ممتاز شهر نوشهر از منظر گردشگري، در اين پژوهش سعي بر آن است تا در يک رويکرد نظام مند به اين سؤالات پاسخ دهد: آيا توسعه گردشگري ميتواند نقش مؤثري در پايداري شهر ساحلي نوشهر ايفا کند؟ ميزان اثرگذاري توسعه گردشگري در کدام يک از ابعاد پايداري بارزتر است ؟ پيشينه پژوهش با توجه به نقش و اهميت نقش گردشگري شهري در توسعه جوامـع و همچنـين ، پيامـدها و اثراتي که اين موضوع روي ساختار اقتصادي، اجتماعي، فرهنگي، کالبدي و زيست محيطي جوامع شهري ميگذارد، تحقيقات و مطالعـات مختلفـي از سـوي محققـان و دانشـمندان در اين زمينه صورت گرفته است که به برخي از آن ها اشاره ميشود: وارثي و مؤيـدفر (١٣٩١) در تحقيقي تحت عنوان «برنامه ريزي راهبردي گردشگري پايدار در منـاطق خشـک (نمونـه موردي: شهر يزد)» بـه ايـن نتيجـه رسـيده اند کـه الگـوي تهـاجمي، الگـوي اثـربخش نظـام گردشگري پايـدار شـهر يـزد بـوده کـه بـا اسـتفاده از آن ميتـوان بـه انتخـاب راهبردهـايي پرداخت که با استفاده از قوت هاي موجود منطقه و با بهره گيري از فرصت هاي شناخته شـده ٦ / در اين نظام ميتوان اهداف پايداري گردشگري در اين خطه را تضمين کنـد.
حـاتمي - نژاد و همکاران در سال (١٣٩٧) در تحقيقي با عنوان «تبيين نقش مؤلفه هاي اقتصاد مقـاومتي در تحقـق امنيـت پايـدار منـاطق مـرزي (مطالعـه مـوردي: اسـتان کردسـتان )» بـه ايـن نتيجـه رسيده اند که گردشگري شهري در شهر سنندج توانسته است بيش تـرين تـأثير را بـر توسـعه پايدار اقتصادي و کم ترين تأثير را توسعه پايـدار محيطـي داشـته اسـت .