Abstract:
پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر درمان شناختی-رفتاری به شیوه گروهی بر کاهش علائم اضطراب (صفت و حالت) دانشآموزان متوسطه دوم مبتلا به آرتریت روماتوئید شهر همدان انجام شد. این پژوهش یک مطالعه نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانشآموزان پسر مشغول به تحصیل در مقطع متوسطه دوم شهر همدان در سال تحصیلی 99-1398 (470 نفر)، بود که 30 نفر از دانشآموزان پسر مبتلا به آرتریت روماتوئید به روش نمونهگیری در دسترس انتخاب و در دو گروه آزمایش (15 نفر) و کنترل (15 نفر) قرار داده شدند. گروه آزمایش 8 جلسه 1 ساعتی تحت گروهدرمانی شناختی-رفتاری قرار گرفتند و گروه کنترل در طول این مدت در انتظار درمان ماندند. روش جمعآوری دادهها بر اساس پرسشنامه اضطراب (صفت-حالت) اسپیل برگر (1970) انجام گرفت. تجزیه و تحلیل اطلاعات بهدست آمده از اجرای پرسشنامهها از طریق نرمافزار SPSS 23 در بخش استنباطی (تحلیل کوواریانس) انجام پذیرفت. نتایج پژوهش نشان داد که درمان شناختی-رفتاری به شیوه گروهی بر کاهش علائم اضطراب (صفت و حالت) دانشآموزان متوسطه دوم مبتلا به آرتریت روماتوئید شهر همدان، تاثیر دارد.
The aim of this study was to investigate the effect of group cognitive-behavioral therapy on reducing anxiety
symptoms (traits and moods) of high school students with rheumatoid arthritis in Hamadan. This study was a
quasi-experimental study with a pretest-posttest design with a control group. The statistical population of the
study included all male students studying in the second secondary school of Hamadan in the academic year
1398-99 (470 people), which 30 male students with rheumatoid arthritis were selected by convenience sampling
method and divided into two experimental groups ((N = 15) and control (n = 15). The experimental group
underwent cognitive-behavioral therapy group for 8 sessions of 1 hour and the control group waited for
treatment during this period. Data collection method was based on Spielberger (1970) Anxiety (Trait-State)
Questionnaire. Analysis of information obtained from the questionnaires was performed through SPSS 23
software in the inferential section (analysis of covariance). The results showed that group cognitive-behavioral
therapy has an effect on reducing anxiety symptoms (traits and moods) of high school students with rheumatoid
arthritis in Hamadan.
Machine summary:
نتایج پژوهش نشان داد که درمان شناختی-رفتاری به شیوه گروهی بر کاهش علائم اضطراب (صفت و حالت) دانشآموزان متوسطه دوم مبتلا به آرتریت روماتوئید شهر همدان، تاثیر دارد.
در نتیجه، پژوهشگر به دنبال پاسخ به این سوال است که آیا درمان شناختی-رفتاری به شیوه گروهی بر کاهش علائم اضطراب (صفت و حالت) در زندگی دانشآموزان مبتلا به آرتریت روماتوئید م ؟ ر ی این پژوهش یک مطالعه نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل می باشد.
جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه دانشآموزان پسر مشغول به تحصیل در مقطع متوسطه دوم شهر همدان در سال تحصیلی 99-139 Dickens, Jackson, Tomenson Psychosomatic Rheumatoid Arthritis Wasserman Cutolo.
در ادامه به بررسی فرضیه اصلی پژوهش پرداخته می شود: فرضيه اصلی پژوهش: درمان شناختی-رفتاری به شیوه گروهی در کاهش علائم اضطراب (صفت-حالت) دانشآموزان پسر متوسطه دوم مبتلا به آرتریت روماتوئید تاثیر دارد.
همچنین سطح معناداری برای این متغیر برابر با 018/0 (018/0=α) آمده است و این سطح از مقدار مفروض 05/0 کمتر است؛ بنابراین درمان شناختی- رفتاری به شیوه گروهی در کاهش علائم اضطراب حالت دانش آموزان پسر متوسطه دوم مبتلا به آرتریت روماتوئید به میزان 25 درصد تاثیر دارد (05/0>p , 25/0=, η2 69/6=(1و29)F).
همچنین سطح معناداری برای این متغیر برابر با 024/0 (024/0=α) آمده است و این سطح از مقدار مفروض 05/0 کمتر است؛ بنابراین درمان شناختی- رفتاری به شیوه گروهی در کاهش علائم اضطراب صفت دانش آموزان پسر متوسطه دوم مبتلا به آرتریت روماتوئید به میزان 23 درصد تاثیر دارد (05/0>p , 23/0=, η2 97/5=(1و29)F).