Abstract:
هدف پژوهش حاضر، بررسی پیش بینی امیدواری براساس دشواری تنظیم هیجانی و نگرش های مذهبی در دانشجویان بود. روش پژوهش از نوع توصیفی-همبستگی با حجم نمونه 121 نفر از دانشجویان دانشگاه فردوسی مشهد که به صورت در دسترس انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل، پرسشنامه امیدواری اسنایدر (1991)، دشواری تنظیم هیجانی DERS و نگرش مذهبی (1389) بود. شاخص های استنباطی مورد استفاده در این پژوهش همبستگی پیرسون، رگرسیون و تحلیل مسیر بود. نتایج پژوهش نشان داد بین امیدواری، دشواری تنظیم هیجان و نگرش مذهبی رابطه معنادار وجود دارد (05/0p <)، و باتوجه به تحلیل مدل مسیر نتایج نشان داد متغیرهای نگرش مذهبی، عدم پذیرش پاسخ هیجان، دشواری دست زدن به رفتار هدفمند ، دسترسی محدود به راهبردهای تنظیم هیجان، فقدان شفافیت هیجان، کل دشواری تنظیم هیجان می توانند پیش بینی کننده امیدواری باشند (0001/p <) علاوه بر آن باتوجه به تحلیل مسیر برای پیش بینی امیدواری مطلوب ارزیابی شد. بدین ترتیب عوامل دشواری تنظیم هیجان و نگرش مذهبی پیش بینی کننده امیدواری بودند.
The purpose of this study was to predict hopefulness based on difficulties in emotional regulation and religious attitudes. Method of the present study was descriptive-correlation study. The sample size was 121 Undergraduate students' Ferdowsi University of Mashhad that were selected as volunteers. Research tools included: hope questionnaire of Snyder (1991), difficulties of emotional regulation (DERS) and religious attitudes questionnaire (2010). Pearson correlation, regression, and patch analysis were applied. Results showed that there are significant relationships between hopefulness, difficulties in emotional regulation and religious attitudes (p < 0.05), considering path analysis, results showed that religious attitude, reject responses excitement, difficulty handling the targeted behavior, limited access to emotion regulation strategies, lack of transparency in the excitement, the total of difficulties in emotional regulation can be predictors for hopefulness (p < 0.0001). In addition, according to patch analysis to predict hopefulness were desirable. Thus, the factor of difficulties in emotional regulation and religious attitudes can predict hopefulness.
Machine summary:
نتايج پژوهش نشان ميدهد که بين دشواري تنظيم هيجان و نگرش مذهبي با اميدواري رابطه معنادار وجود دارد (٠٠٥>p) و با توجه به تحليل مدل مسير نتايج نشان ميدهد که متغيرهاي نگرش مذهبي، عدم پذيرش پاسخ هيجان ، دشواري اقدام به رفتار هدفمند، دسترسي محدود به راهبردهاي تنظيم هيجان ، فقدان شفافيت و دشواري تنظيم آن ميتوانند پيش بيني کنندة اميدواري باشند (٠٠٠١/>p)؛ علاوه براين ها با توجه به تحليل مسير براي پيش بيني اميدواري مطلوب ارزيابي شد.
Koenig, Pearce, Nelson, & Erkanli 3.
همچنين ، در پژوهش صيادي توانلو (١٣٨٦)، نشان داده شده است که بين هوش هيجاني و اعتقادات مذهبي رابطه مثبت و معناداري وجود دارد.
01 با توجه به جدول ٣، نتايج همبستگي پيرسون نشان دهندة رابطۀ معنادار و معکوس بين مؤلفه هاي عدم پذيرش پاسخ هيجاني، دسترسي محدود به راهبردهاي تنظيم هيجان ، فقدان شفافيت هيجان با اميدواري است (٠.
٠١ >P) و بين دشواري دست زدن به رفتار هدفمند و نمره کل دشواري تنظيم هيجاني و نگرش مذهبي با اميدواري رابطه معناداري وجود دارد (٠٠٥>P).
نتايج نشان ميدهد که رابطۀ معنادار و معکوس بين مؤلفه هاي عدم پذيرش پاسخ هيجاني، دسترسي محدود به راهبردهاي تنظيم هيجان ، فقدان شفافيت هيجان با اميدواري است و بين دشواري دست زدن به رفتار هدفمند و نمره کل دشواري تنظيم هيجاني و نگرش مذهبي با اميدواري رابطۀ معناداري وجود دارد.