Abstract:
آیه مباهله بر صداقت و عصمت گفتاری و رفتاری اصحاب کساء(علیهم السلام) دلالت دارد.
به اعتراف دانشمندان فریقین، روایات متواتری وجود دارند که پیامبر گرامی(صلی الله
علیه وآله)به جای (انفسنا)، حضرت علی(علیه السلام) را و به جای (نسائنا)، حضرت
فاطمه(علیها السلام)را و به جای (ابنائنا) حضرت امام حسن و حضرت امام حسین(علیهما
السلام) را برای مباهله با نصارای نجران به عنوان گواه نبوت از میان همه امت به
همراه بردند.
برخی از دانشمندان اهل سنت این امر را متفق علیه و برخی دیگر اجماعی می دانند.
روایات مباهله با بیش از 51 طریق متفاوت از 37 تن از بزرگان دین روایت شده اند.
برخی دانشمندان اهل سنت شبهاتی را نیز مطرح کرده اند، اما این شبهات هیچ پایگاه
علمی ندارند.
Machine summary:
علباء بن احمد الیشکری روایت کرده است: هنگامی که آیه مباهله (قل تعالوا ندع ابناءنا و ابناءکم و نساءنا و نساءکم) نازل شد، رسول خدا(صلی الله علیه وآله)، حضرت علی، فاطمه، حسن و حسین(علیهم السلام) را به حضور طلبید و از سوی دیگر، یهودیان را به مباهله دعوت کرد.
سعد بن ابی وقاص روایت می کند: هنگامی که آیه (قل تعالوا ندع ابناءنا و ابناءکم)نازل شد، رسول خدا(صلی الله علیه وآله) حضرت علی، فاطمه، حسن و حسین(علیهم السلام) را به حضور طلبید، سپس فرمود: «اللهم هؤلاء اهلی»;([3]) پروردگارا اینان اهل بیت من هستند.
([1]) آیه مباهله از دیدگاه دانشمندان اهل سنت اصل این قضیه که پیامبر اکرم(صلی الله علیه وآله) از بین همه امت تنها حضرت علی(علیه السلام) را در جای (انفسنا) و حضرت فاطمه(علیها السلام) را در جای (نساءنا) و حضرات حسنین(علیهما السلام) رادر جای (ابناءنا) برای مباهله انتخاب کرد، متفق علیه بین اهل تفسیر و حدیث است; چنان که برخی از مفسران اهل سنت همچون امام فخر رازی (م 604 ق)([2]) و نظام الدین نیشابوری (م 728 ق) به این موضوع تصریح نموده اند.
»([1]) پیامبر اکرم(صلی الله علیه وآله) فاطمه زهرا(علیها السلام) را به عنوان گواه نبوت و رسالت برای مباهله به همراه برد و پیش از آنکه به میدان بروند، حضرت علی، فاطمه و حسنین(علیهم السلام) را جمع نمود و فرمود: «اللهم هؤلاء اهلی»;([2]) خدایا، این ها اهل بیت من هستند.