Abstract:
مقدمه: آسیب های اجتماعی، بخشی جدایی ناپذیر از زندگی مناطق حاد وبحرانی را تشکیل می دهند و هر طبقه اجتماعی با مسائل و آسیب های خاصی دست و پنجه نرم می کند. نظر به وسیع بودن ابعاد آسیب های اجتماعی و گسترش روز افزون آن در این تحقیق به دنبال بررسی علل اقتصادی واجتماعی آسیب های اجتماعی در مناطق حاد وبحرانی هستیم.روش: روش تحقیق، روش پیمایشی می باشد. لذا با رویکرد کمی تلاش در جهت گروه بندی آسیب ها برمبنای دسته بندی موضوع و همچنین تعیین علل آسیب ها می باشد به کمک روش کمی با تحلیل عاملی اکتشافی مفاهیم شناسایی ومورد آزمون تجربی قرار گرفتند. جامعه آماری تحقیق به تعداد 20000 نفر (نوزده منطقه آلوده ) با استفاده از فرمول کوکران حجم نمونه های به تعداد 189 نفر برآورد شدکه هر نقطه10 نفر بصورت مصاحبه ومشاهده اطلاعات جمع آوری گردید. همچنین در این پژوهش از روش نمونه گیری هدفمند در دسترس استفاده شده است به عبارتی 19 منطقه حاد هر منطقه 10 نمونه مورد مطالعه قرار گرفته است مقوله :شخصیتی و فردی- فرهنگی واجتماعی- اقتصادی طبقه بندی می شوند و شاخص های قرار گرفته در هر مقوله بر اساس مدل اندازه گیری وبار عاملی از دقت و ثبات لازم برخوردار است.نتیجهگیری: براساس مدل اندازه گیری آسیب های مناطق پرخطر وبحرانی ورتبه بندی این آسیب ها می توان الگوی پیشگیری از هر آسیب در هر شهر را براساس وضع موجود مطالعه شده بازنگری کرد وشیوه پیشگیری از هر آسیب را براساس هر شهر به شکل مستقل پیشنهاد داد.
Abstract Background and objectives: Considering the wide dimensions of social harms and its increasing spread in society, the present study aims to investigate the economic and social causes of social harms in acute crisis areas of Mazandaran province. Methodology: The research method in the present study is a survey and the data collection tool is a questionnaire. The statistical population of the study consists of 20,000 people (nineteen infected areas). Using Cochran's formula and available purposive sampling method, the sample size was 189 individuals. With a quantitative approach, an effort was made to group injuries based on the classification of the subject as well as determining the causes of the injuries. Also, the concepts were identified and experimentally tested by quantitative method and exploratory factor analysis. Findings: Findings show that acute crisis areas in the cities of Mazandaran province are classified into three categories: personality and individual-cultural and socio-economic and the indicators in each category based on the measurement model and factor load have the necessary accuracy and stability. Results: A comparison of the research findings and the results of the experimental literature show that one of the reasons for the increase in social and economic harms is the lack of correct inference from the current situation, which has added to the problems of combating them, in such a way that in some statistics, the prevalence of social harms is reported to be very high and in others, the prevalence is less. In the current situation, in order to get rid of these injuries, the root of these problems must be identified using experienced experts and the need to change the approach from disciplinary, security, psychological, individual and purely social working to social approaches appropriate to each region is strongly felt.
Machine summary:
نتيجه گيري: مقايسه صورت گرفته از يافته هاي تحقيق و نتايج ادبيات تجربي نشانگر آن است که يکي از علل افزايش آسيب هاي اجتماعي و اقتصادي عدم استنباط درست از وضع موجود است که بر مشکلات مبارزه با آن ها افزوده است به گونه اي که در برخي از آمارها شيوع بسيار بالاي آسيب هـاي اجتمـاعي و در برخـي ديگـر شـيوع کمتري گزارش ميشود و در شرايط کنوني به منظور بـرون رفـت از ايـن آسـيب هـا مـيبايسـت ريشـه بـروز ايـن مشکلات را با استفاده از متخصصين مجـرب مـورد شناسـايي قـرار گيـرد و ضـرورت تغييـر رويکـرد از اقـدامات انتظامي، امنيتي، روان شناختي ، فردي و صرفاً مددکارانه به سمت رويکردهاي اجتماعي متناسـب بـا هـر منطقـه بـه شدت احساس ميشود.
اميري، پورموسوي و صادقي (١٣٩٢) پژوهشي با عنوان «آسيب هـاي اجتمـاعي ناشـي از حاشيه نشيني را در منطقۀ ١٩ تهران » انجام داده اند کـه نتـايج نشـان داده اسـت کـه نتـايج کلي و يافته هاي اين پژوهش بيانگر آن است که مديران منطقۀ ١٩، خاستگاه آسيب هاي اجتماعي را مسائل خانوادگي و اقتصادي ميداننـد و بيکـاري، اعتيـاد و تکـديگـري را مهم ترين آسيب ها معرفي کرده اند.
سؤال اول پژوهش : آسيب هـاي اجتمـاعي در منـاطق حـاد و بحرانـي اسـتان مازندران چگونه ميباشد؟ بررسي هاي نتايج تحليل عاملي اکتشافي حاکي از اين است کـه آسـيب هـاي اجتمـاعي نشان داده است مناطق حاد بحراني استان مازندران متأثر از سه مقوله است : ١- شخصيتي و فردي جدول ١- آسيب هاي شخصيتي و فردي )به تصویرصفحه مراجعه شود) ٢- فرهنگي و اجتماعي جدول ٢- آسيب هاي فرهنگي و اجتماعي متغير (نام آسيب ) بار عاملي فساد و فحشاء 0/79 دروغ گويي 0/78 استفاده از القاب توهين و فحش 0/76 بيبندوباري 0/75 فروپاشي خانواده 0/75 دورويي و کلک 0/72 طلاق 0/69 نيرنگ و تزوير 0/69 کمرنگ شدن اعتقادات ديني 0/67 بياعتمادي به ديگران 0/66 سستي در انجام واجبات ديني (نماز روزه و...