Abstract:
مطالعه حاضر به بررسی نقش عدم امنیّت شغلی کمّی و کیفی در بروز رفتارهای انحرافی کاری در یک سازمان نظامی میپردازد. این پژوهش از لحاظ هدف کاربردی است و از جنبه ماهیت و روش در ردیف تحقیقات توصیفی- همبستگی قرار دارد. دادههای مورد نیاز با استفاده از پرسشنامه استاندارد، از یک نمونهی 248 نفری که به صورت سهمیهای انتخاب شدند جمعآوری شده و با استفاده از مدلسازی معادلات ساختاری در نرمافزار PLS تجزیهوتحلیل شدند. نتایج این مطالعه نشان میدهد در حالی که تاثیر عدم امنیّت شغلی کمّی بر رفتارهای انحرافی کاری جهتگیری شده به سمت افراد، منفی و بر رفتارهای انحرافی کاری جهتگیری شده به سمت سازمان، مثبت است؛ تاثیر عدم امنیّت شغلی کیفی بر رفتارهای انحرافی عکس این است. این نتیجه نشان میدهد ماهیت متفاوت عدم امنیّت شغلی کمّی و کیفی، منجر به بروز رفتارهای متفاوت میشود. توجه به اینتفاوتها در تصمیمگیریهای مربوط به منابع انسانی، میتواند به اداره بهتر سازمان کمک کند.
The present study examines the role of quantitative and qualitative job insecurity in the occurrence of the counter-productive work behaviors in a military organization. This is an applied research in terms of purpose; and in terms of nature and method it is a descriptive-correlational research. Data were collected using a standard questionnaire from a sample of 248 participants who were selected in a proportional way and analyzed using structural equation modeling in PLS software. The results of this study show that while the effect of quantitative job insecurity on interpersonal counter-productive work behavior is negative, and on organizational counter-productive work behavior is positive; the effect of qualitative job insecurity on deviant behaviors is opposite. This result suggests that the different nature of qualitative and quantitative job insecurity leads to different behaviors. Paying attention to these differences in human resource decision-making can help managing of the organization better.
Machine summary:
بنابراین، در حال Kekesi & Agyemang Subjective experience Shoss Reisel Niesen عدم امنیّت شغلی کمّی، به از دست دادن شغل فرد به طور کلّی اشاره دارد؛ کارکنانی که احساس عدم امنیّت شغلی کیفی دارند، خیلی نگران از دست دادن شغلشان نیستند، بلکه نگران از دست دادن شرایط مطلوب کاری کنونی خود هستند.
همچنین، مطالعة آنها نشان داد عدم امنیت شغلی میتواند باعث افزایش انحلال اخلاقی شود که این خود، مجدداً منجر به بروز بیشتر رفتارهای انحرافی کاری و تمایل به ترک شغل میشود.
آنها مطرح میکنن Robinson & Bennett چون عدم امنیّت شغلی کیفی غیرداوطلبانه و غیرقابل کنترل است و مانع از ارضای نیازهای روانی پایهای استقلال، شایستگی و تعلّق میشود؛ کارکنانی که احساس عدم اطمینان نسبت به ویژگیهای ارزشمند شغل خود در آینده را دارند، احتمال بیشتری دارد که در رفتارهای انحرافی شغلی نسبت به منبع ناکامیشان، یعنی سازمانی که نمیتواند امنیّت شغلی آنها را تضمین کند، درگیر شوند و دست به رفتارهایی مثل تأخیر در حضور در محل کار، یا استراحتهای طولانی در محل کار بزنند.
جمعبندی مبانی نظری، تدوین مدل مفهومی، و فرضیههای پژوهش مرور ادبیات پژوهش نشان میدهد که انتظار میرود در زمینهی مورد بررسی در این پژوهش نیز، عدم امنیت شغلی باعث افزایش بروز رفتارهای کاری انحرافی جهتگیری شده به سمت افراد و سازمان شود.
یافتههای پژوهش حاضر در مورد تاثیر منفی عدم امنیّت شغلی کیفی بر رفتارهای انحرافی جهتگیری شده به سمت سازمان، مخالف با یافتههای مطالعة وان و همکاران(2014)، است.