Abstract:
مناسبات مشترک دفاع غیرمسلح یا مصونیتبخشی پیشابحران به جامعه با سیاستگذاری اجتماعی، موضوع محوری این مقاله است. براساس تین، تلاش شده تا مسائل سیاستی در توسعه اجتماعی استخراج و مبتنیبر پژوهشهای دستاول، ادبیات و نظریات مرتبط مرور شود. سپس، عالیترین سند کلان پیشرفت و توسعه مدنظر جمهوری اسلامی ایران که در مرحله نقد و ارزیابی نخبگانی قرار دارد، براساس بایستهها و شایستههای سیاست اجتماعی مورد واکاوی و تحلیل قرارگرفته و موارد مغفول و معیوبی ازنظر پژوهشگر شناساییشده است. روش این مقاله اسنادی و مبتنیبر منابع کتابخانهای بوده است.
The common relationship of unarmed defense or pre-crisis immunity to society with social policy is the central theme of this article. Therefore, an attempt has been made to extract policy issues in social development and review them based on first-hand research, literature and related theories. The highest macro-document of progress and development considered by the Islamic Republic of Iran, which is in the stage of elite criticism and evaluation, has been analyzed and analyzed based on the requirements and merits of social policy, and the neglected and defective points have been identified by the researcher. The method of this article has been documentary and based on library resources.
Machine summary:
ir مقدمه پدافند غیرعامل یا دفاع غیرمسلح مجموعه اقدامات و خدمات و برنامههایی است که افزایش بازدارندگی، کاهش آسیبپذیری، تداوم فعالیتهای ضروری، ارتقای پایداری ملی و تسهیل مدیریت بحران را برای شرایط بحرانی، اما پیش از آن مدنظر دارد (مجمع تشخیص مصلحت نظام، 1389)؛ براساس این، هم مسئله سیاستگذاری است و هم پاسخ، درواقع، آنجا که در قامت یک سازمان و پروژه است «مسئله» هر نظام سیاستگذار و حاکمیت است و آنجا که یک رویکرد معنابخش به سیاستها و تدابیر دولتمردان است، نظریهای سیاستی است.
در این شرایط، هیچ رژیم سیاسی بدون توجه به محیط و فرض بحرانهای محتمل موردی و تدریجی و نگرانی بقا، متصور نیست خصوصاً جمهوری اسلامی ایران که طبق قانون اساسی اساساً دشمنی نظام استکبار با خود را متذکر شده و ستیز با ظلم را در رأس آرمانهای خود قرار داده است (بند 16 اصل 3 قانون اساسی با موضوع وظایف نظام و دولت)، اما صریحترین توجه به ماهیت پدافند غیرعامل در متن فعلی الگوی پایه که تأکید مقاله بر آن است، رویکردی اقتصادی - سیاسی دارد و مربوط به تدبیر 26 است: «مصونسازی و تقویت فرآیندها، سیاستها، تصمیمات و نهادهای اقتصادی در مقابل تکانههای سیاسی- اقتصادی هدفمند و غیرهدفمند برونزا».
ازاینرو برای فهم مسائل سیاستی نظام در عرصه اجتماعی، یکی از جدیدترین اسناد جامع ملی را که از سطح حاکمیتی، کلان و رسمی برخوردار است مرور میکنیم، بر اين اساس، مشخص میشود که الگوی پایه تا چه حد با مسائل سیاست اجتماعی تطابق دارد و در این تطابق یا تغایر، چه توجهی به نظریه سیاستی مهمی چون «پدافند غیرعامل» شده یا نشده است.