Abstract:
امروزه ناپایداری در بخش حمل و نقل بیشتر شهرهای کشورهای درحال توسعه درحال افزایش است و توسعه حملونقل به اشتباه با فعالیتهایی نظیر ساختوساز پلها و زیرگذرها،عریضسازی معابر و برای سیستمهای حملونقل سریع مترادف گرفته میشود.هدف این مطالعه بررسی عوامل مؤثر حملونقلی در کیفیت زندگی شهروندان شهر رشت و ارزیابی تأثیر سیاستهای سلبی-ایجابی حملونقلی در روند شاخصهای کیفیت زندگی است. در این پژوهش با استفاده روش همبستگی و رگرسیون و همچنین از آزمون مدل ساختاری برای تحلیل مسیر تأثیرات دو سیاست سلبی محدودیت تردد اتومبیل و محدودیت پارکینگ و دو سیاست ایجابی توسعه حمل-ونقل عمومی و توسعه فضاهایی برای عابران پیاده بر بهبود شاخصهای کیفیت زندگی است.بر این اساس برای تعیین حجم نمونه از فرمول کوکران استفاده شده است که حجم نمونه 384 نفر محاسبه شد. پایایی و اعتبار پرسشنامهها 822/0 بدست آمد که با ضریب آلفای کرونباخ محاسبه شدهاست. که با استفاده از مدل معادلات ساختاری نمایان شد که متغیر سیاستهای سلبی حملونقلی در مجموع 89/0 از واریانس متغیر رضایت از کیفیت زندگی شهری را تبیین میکند، با مدنظر قرار دادن مقادیر مربوط به حجم اثر شاخص ضریب تعیین این مقدار در حد قوی (80/0) برآورد میشود و همچنین متغیر سیاستهای ایجابی حملونقلی در مجموع 94/0 از واریانس متغیر رضایت از کیفیت زندگی شهری را تبیین میکند، با مدنظر قرار دادن مقادیر مربوط به حجم اثر شاخص ضریب تعیین این مقدار در حد قوی (89/0) برآورد میشود، بهعبارت دیگر سیاستهای ایجابی-سلبی در ابعاد مختلف در حد قوی توان تبیین واریانس متغیر رضایت از کیفیت زندگی شهر شهروندان را دارند.
Today,instability in the transportation sector in most developing cities is on the rise,and transportation development is mistakenly synonymous with activities such as building bridges and underpasses,widening roads and synergies for rapid transit systems. In contrast to urban planners, they seek to find a solution that can influence and improve the quality of life of citizens by adopting appropriate and appropriate transportation policies. The purpose of this study was to investigate the factors affecting the quality of life of the citizens of Rasht and to evaluate the impact of positive-choice policies on the quality of life indicators. In this study,using correlation and regression methods and also structural model testing to analyze the effects of two negative policies on car traffic and parking restrictions and two policies on public transport development and spaces development for pedestrians to improve objective quality indicators. Life includes access, social, economic, security, physical and environmental. Accordingly,Cochran's formula was used to determine the sample size. The sample size was 384 persons. The reliability and validity of the questionnaires were 0.822,which was calculated by Cronbach's alpha coefficient. It was shown by using structural equation modeling that the variable of discretionary policies explains 0.89 of the variance of satisfaction with urban quality of life,taking into account the values of the effect size of the coefficient of determination. The value is estimated as strong (0.80) and also explains the transversal positive policies as a whole 0.94 of the variance of satisfaction with urban quality of life, taking into account volume values.
Machine summary:
/ شکل 1- چارچوب نظری پژوهش پیشینه پژوهش پژوهشگران رشتههای علمی مختلف، سیاستهای حملونقل را مورد بررسی قرار دادهاند و از همین رو توسط محققان پژوهشهایی برای دستیابی به سیاستهای حملونقل و کاهش تراکم ترافیک صورت گرفته است، که آنها به عنوان پیشینههای انجام شده برای دستیابی به ارتقاء کیفیت زندگی به صورت مختصر در جدول شماره 1 بیان شدهاند: جدول 1- تجارب و پیشینه پژوهش [%%ابتدای جدول%%مطالعه موردی; عنوان پژوهش; نویسندگان; سیاستهای حملونقلی مورد پژوهش; سیاستهای کلی ; ; ; سلبی; ایجابی; کانادا; میزان پایداری شبکههای حملونقلی در شهرهای کانادا; پاچر و همکاران (2007); -; استفاده از الگوی کاربریهای فشرده، کنترل استفادهاز زمین با کاربریهای متناسب باسیستمهای حملونقل; کاهش استفاده از خودروی شخصی برای سفرهای کوتاه درون شهری، سئول; تحلیل سلسله مراتبی برای ارزیابی سرویس دهندگانحملبار; پارک و همکاران (2009); هزینه یا قیمت سرویس مهمترین عامل در انتخاب سرویس حملبار; -; - تهران; ارزیابی تأثیر سیاستهای حملونقل شهری در بهبود کیفی فضاهای عمومی بخش مرکزی شهر تهران; سالاروندیان و همکاران (1395); محدودیت تردد اتومبیل، محدودیت پارکینگ; توسعه پیادهراه، توسعه حملونقل عمومی; - لندن، استکهلم، میلان; نیاز به تکنولوژی پیشرفته در هزینههای جادهاي سنگاپور; یی و منون (1993); سیستم هزینه حملبار منطقهای، طرح زیستمحیطی، کنترل مستقیم مالکیت خودرو; -; کاهش زمان سفر و ساخت و ساز در حملونقل عمومی سنگاپور; نیاز به اهمیت دسترسی ریلی TOD به گزینههای دیگر حملونقل، نیاز به تکنولوژی پیشرفته در هزینههای جادهاي سنگاپور ; چتمن 2013)، یی و منون (1993); قیمتگذاری بر رانندگیاشخاص، طرح مجاز عبور منطقهای و قیمتگذاری الکترونیکی جادهای; بهبودحملونقل عمومی، نزدیکی خدماتبهایستگاههای حملونقل عمومی، ایجاد محیطهايی برای عابران پیاده، توسعه زیرساختهای حملونقل عمومی، متمرکزسازی محل کار و فعالیتها; بهبود خدمات حملونقل عمومی، کنترل ترافیک برای خارج کردن خودرو از مرکز شهر مدان و مکزیک; تأثیرخدمات حملونقل عمومی بر کیفیت زندگی درشهر مدان، ارزیابی مشخصات حملونقل پایدار در مکزیک; پوترا و سیتانگان (2016)، توچه و همکاران (2014); -; -; تأثیر سیاستهای خدمات حملونقل عمومی بر کیفیت زندگیشهر مدان (خدمات حملونقل عمومی بهتر، سطح کیفیت زندگی بالا)، کاهش هزینههای اقتصادی دسترسی حملونقل عمومی به مراکز خرید باعث افزایش کیفیت زندگی %%انتهای جدول%%] در پژوهش حیدرخانی و همکاران (1396)، با عنوان «بررسی نقش ابعاد حمایت اجتماعی بر رضایت از کیفیت زندگی شهری؛ مطالعه موردی: شهروندان شهر کرمانشاه» نتایج تحقیق حاکی از آن است که بین میزان کل حمایت اجتماعی و ابعاد آن، یعنی حمایت ارزیابانه، حمایت اطلاعاتی، حمایت عاطفی و حمایت ابزاری، با کیفیت زندگی شهری، ارتباط مثبت و معناداری وجود دارد؛ بنابراین تمام فرضیههای پژوهش تأیید میشوند.