Abstract:
مقدمه:
پژوهش حاضر به منظور بررسی تاثیر آموزش مهارتهای ارتباطی بر سازگاری اجتماعی و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان پسر مقطع متوسطه شهر زنجان انجام شد.
روش
روش پژوهش، آزمایشی از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. ابزار های مورد استفاده شامل آزمون شخصیت سنج کالیفرنیا، معدل پایان ترم دانش آموزان و برنامه آموزشی مهارتهای ارتباطی یونیسف (۲۰۰۴) بود. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان پسر مقطع متوسطه شهر زنجان در سال تحصیلی ۹۰-۱۳۸۹ بود که با روش نمونه گیری خوشه ایچند مرحله ای، ۶۰ نفر از آنها انتخاب و به تصادف در دو گروه آزمایشی و کنترل جایگزین شدند.
نتایج
نتایج نشان داد که تفاوت معنی داری بین میانگین سازگاری اجتماعی (۶/۲۵ و ۰۰۱/۰>p) و پیشرفت تحصیلی (۷/۱۹ و ۰۰۱/۰>p) گروه کنترل و آزمایش وجود دارد.
نتیجه گیری
می توان نتیجه گرفت که آموزش مهارتهای ارتباطی موجب بهبود سازگاری اجتماعی و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان می شود.
Introduction
The aim of present research was to study the effect of communication skills training on social adjustment and academic achievement of male students of high-schools in Zanjan city in academi year of 2011-12.
Method
The method of the research was an experimental one based on the pre-post tests with a control group. The tools used in this research were the California Test of Personality (CTP), The students’ average marks in the semester and the UNISEF program for communication skills training. 60 students were selected based on multi stage cluster sampling and were randomly assigned in experimental and control groups.
Results
Results showed a significant difference between experimental and control groups in social adjustment (F=25.6, df= 59, p<0/001).). Results also showed that there was significant difference between experimental and control groups in academic achievement of students (F=19.7, df= 59, p<0/001).
Conclusion
Communication skills training can be helpful in improving students’ social adjustment and academic achievement.
Machine summary:
7, df= 59, p Conclusion: Communication skills training can be helpful in improving students’ social adjustment and academic achievement.
پژوهش ها نشان مي دهد که آموزش مهارت هاي ارتباطي در مدرسه ، بهبـود قابـل تـوجهي در فعاليت ها و رفتارهاي اجتماعي دانش آموزان و همچنين اعتماد به نفس آنها ايجاد مي کند (توزنـده جاني ، صديقي ، نجات و کمال پور، ١٣٨٦) و يکي از متغيرهاي مؤثر بر افزايش پيـشرفت تحـصيلي دانــش آمــوزان و توانــايي آنهــا در مهــارت هــاي ارتبــاطي ١٩ اســت (نوگــو٢٠، ٢٠٠٧؛ مهپــاره و سوملي ٢٠١٠،٢١؛ ماينز، آمنتروپ ، سابرو و کوفود٢٢، ٢٠٠٦؛ زاخاري و جنسن ٢٣، ٢٠٠٣؛ پهليـوان ، 24 ٢٠٠٥).
لـذا بـه دليـل اهميت و ضرورت مهارت هاي ارتباطي در تعاملات بـين فـردي بـه عنـوان کليـد موفقيـت در ايـن تعامل ها، سؤال اصلي پژوهش حاضر اين است که آيا آموزش مهارت هاي ارتباطي بر بهبود سازگاري اجتماعي و پيشرفت تحصيلي دانش آموزان مقطع متوسطه شهر زنجـان در سـال تحـصيلي ٩٠-٨٩ تأثير دارد؟ روش طرح پژوهش حاضر، آزمايشي از نوع پيش آزمون - پس آزمون با گروه گواه بود.
اين نتيجه با يافته هاي اسپنس و مـاريزيلر (١٩٨١، به نقل از توزنده جاني و همکاران ، ١٣٨٦)، مشيوراتان (١٩٨٨، به نقل از رحيمي بـوگر و همکـاران ، ١٣٨٦)، گامبل ٣٧ (٢٠٠٦)، چن ، لين و تو٣٨ (٢٠٠٦)، ثابتي و شهني ييلاق (١٣٧٧)، سـخندان تومـاج (١٣٨٠)، فروغ الـدين عـدل (١٣٧٢)، عطـاري ، شـهني يـيلاق ، کـوچکي عاشـور و بـشليده (١٣٨٤)، احمدي (١٣٨٨)، سپاه منصور (١٣٨٦)، توزنده جاني و همکاران (١٣٨٦) و به پژوه ، سليماني ، افـروز و غلامعلي لواساني (١٣٨٩) همسو مي باشد.