Abstract:
مقدمه: اتحاد درمانی مهمترین متغیر در پیشبینی پیامد درمانی است. یکی از سوالهای اساسی این
میکنند. نظریه مدلهای ارتباطی به معرفی چهار مدل بنیادین (اشتراک جمعی» رتبهبندی قدرت»
تطبیق برابری و ارزشگذاری بازاری) میپردازد که افراد تنها در قالب آنها رفتار اجتماعی خود را با
یکدیگر هماهنگ میکنند. هدف پژوهش حاضر، مقایسه کیفیت اتحاد درمانی درمانگران بر حسب
کاربرد هر یک از این مدلهای ارتباطی است.
روش: در این پژوهش علی- مقایسهای، ۴۰ درمانگر به صورت داوطلب شرکت کردند. از شرکت
کنندگان خواسته شد تا پرسشنامههای اتحاد کاری (نسخههای کوتاه و تجدیدنظر شده درمانگر)
(هتجر و گیلاپسی، ۲۰۰۶) و شیوههای ارتباطی (کارالیس و هاسلام، ۲۰۰۴) را تکمیل کنند. به
یافتهها: نتایج نشان داد که بین کیفیت اتحاد درمانی درمانگران بر اساس کاربرد مدلهای ارتباطی
تفاوت معناداری وجود دارد. درمانگرانی که بیشتر از مدلهای اشتراک جمعی و رتبهبندی قدرت
استفاده میکنندء اتحاد درمانی مطلوبتری با مراجع برقرار میکنند.
نتیجه گیری: یافتههای پژوهش حاضر، شواهد ارزشمندی پیرامون کیفیت اتحاد درمانی درمانگران
و نقش مدلهای ارتباطی در آن ارائه کرده و این نتایج با توجه به ماهیت رابطه درمانی قابل توجیه
است.
Introduction: The therapeutic alliance (TA) constitutes the most
important predictor of the therapeutic outcome. A question fundamental
to the study of TA is how the relational models, developed by Fiske as
communal sharing (CS), authority ranking (AR), market pricing (MP),
and equality matching (EM), of psychotherapists are used in their
professional relationships. The main aim of this study is to compare the
therapists’ alliance quality differ based on each of the relational models.
Method: A total of 40 psychotherapists participated in this study,
voluntarily. The participants were asked to complete the Working
Alliance Inventory-Short Revised-Therapist (WAI-SR-T) (Hatcher &
Gillaspy, 2006) and the Modes Of Relationship Questionnaire (MORQ)
(Caralis & Haslam, 2004). Data were evaluated with independentsamples
t test.
Results: Findings offered a significant difference between therapists’
therapeutic alliance in terms of relational models, showed more use of
CS and AR models establish more favorable alliance with clients.
Conclusion: According to the results, the study provided promising
evidence regarding the therapists’ quality of therapeutic alliance and the
role of relational models in this process. This could be interpreted with
considering the nature of the therapeutic relationship.
Machine summary:
او در 1- Krupnick 2- Priebe & McCabe 3- Shirk & Karver 4- Martin, Garske & Davis 5- Norcross 6- Freud 7- therapeutic alliance 8- working alliance 9- Macneil, Hasty, Evans, Redlich & Berk 10- Horvath 11- Luborsky 12- Bordin مقاله خود با ارائه تعريف جامعي از اين مفهوم به بحث و بررسي نقش چشمگير آن در گستره وسيعي از رويکردهاي درماني پرداخت .
1- Fitzpatrick & Irannejad 2- Liotti 3- Zimmerman & Bambling 4- Harris 5- Petrowski, Nowacki, Pokorny & Buchheim 6- disorganized attachment style 7- Smith, Msetfi & Golding اصطلاح گسستگي ١ که براي اولين بار توسط سـفران ٢ (١٩٩٠، بـه نقـل از سـفران و مـوران ، 3 ١٩٩٦) به کار رفت ، به تعارضها، موانع و انحرافهايي اطلاق مي شود که در رابطـه درمـاني رخ مـي - دهند.
درمانگر و مراجع که هر يـک به عنوان فردي مجزا با تاريخچه اي از زندگي فردي و اجتماعي خود، به نـوعي محصـول فرهنـگ و جامعه خويش هستند، در چه سطحي با يکـديگر بـه تعامـل مـي پردازنـد؟ علاقـه وافـر بـه سـاختار مداخلات درماني و نيز مدون کردن تکنيکهاي درماني در قالب پروتکل هاي قابـل آمـوزش موجـب شده است فرآيند ارتباط درماني و به ويژه اتحاد درماني به فراموشي سپرده شـده ، کمتـر دسـتخوش 1- rupture 2- Safran 3- Muran 4- Eubanks-Carter 5- Symonds 6- Lambert & Barley 7- Crits-Christoph, Gibbons & Hearon تبيين و تحليل و ارزيابي قرار گيرد.