Abstract:
کاریکلماتور یکی از جریان‌های نو ظهور ادبیات معاصر است که از زیر مجموعه‌های طنز و مطایبه به شمار می‌رود. پیروان این جریان برای ایجاد فضاهای طنزآمیز، از بازی‌های زبانی به عنوان شگردی ویژه بهره می‌برند. این شگرد ،در سایه‌ی آرایه‌های بیانی و بدیعی شکل می‌گیرد. نویسندگان کاریکلماتور، با بهره‌گیری از تصاویر و ایماژهای شاعرانه ، موقعیت‌های طنز می‌آفرینند. این پژوهش ، بر آن است تا ارتباط بازی‌های زبانی را با تصاویر و فضاهای کاریکلماتوری ، بررسی کند و تاثیر آن‌ها را در ایجاد مفاهیم طنزآمیز ، به شکل آماری تحلیل کند. نویسندگان با بررسی پنج مجموعه کاریکلماتور دهه ی نود ، شگردهای ایجاد طنز را در مقوله‌های کنایه ، ایهام ، تضاد ، جناس ، تلمیح ، نقیضه ی شعر و ضرب‌المثل ، حسن‌تعلیل و تجسّم دانسته‌اند که از بین این عناصر تصویرساز و طنزآفرین ، کنایه و ایهام، بیشترین فراوانی را در مجموعه کاریکلماتورهای دهه ی نود دارند.
Create humorous situations. This study aims to investigate the relationship between language games and images and caricature space and to statistically analog. The effects of creating humorous concepts. By examining the five sets of caricatures of the nineties. The authors have considered the techniques of creating humor in the categories of irony, a ambiguity, pan allusion the contradiction of poetry and the proverb of good interpretation and embodiment. Among these illustrative and humorous elements, irony and ambiguity are the most common in the collection of caricatures of the nineties. By examining the five sets of caricatures of the nineties. The authors have considered the techniques of creating humor in the categories of irony, a ambiguity, pan allusion the contradiction of poetry and the proverb of good interpretation and embodiment. Among these illustrative and humorous elements, irony and ambiguity are the most common in the collection of caricatures of the nineties.
(
, 
, 
)
