Abstract:
هدف: هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی آموزش سازههای رباتیک بر تفکر انتقادی و خلاقیت دانشآموزان متوسطه اول در یادگیری درس ریاضی بود. روش: پژوهش حاضر، شبه آزمایشی با طرح پیشآزمون – پسآزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه دانشآموزان متوسطه اول منطقه 6 شهر تهران در سال تحصیلی 1396-1397 میباشد که با روش نمونهگیری خوشهای چندمرحلهای 40 نفر به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شد. برای جمعآوری اطلاعات از پرسشنامههای خلاقیت تورنس (1992)، تفکر انتقادی کالیفرنیا (1990) و سؤالات درس ریاضی برای سنجش میزان یادگیری دانشآموزان استفاده شد. قبل از شروع آموزش پرسشنامهها توسط دو گروه آزمایش و گواه تکمیل شد و سپس در گروه آزمایش به این افراد سازههای رباتیک به مدت 12 جلسه آموزش داده شد و پس از پایان آموزش از هر دو گروه پسآزمون به عمل آمد. دادهها با بهرهگیری از آمار توصیفی و استنباطی (تحلیل کوواریانس تک متغیره) تحلیل شدند. یافتهها: آموزش با سازههای رباتیک تأثیر معناداری بر ابعاد ابتکار، انعطاف و بسط خلاقیت دانشآموزان متوسطه اول و بر ابعاد ارزشیابی، استنباط و استدلال استقرایی تفکر انتقادی دانشآموزان و همچنین تأثیر معناداری بر یادگیری درس ریاضی دانشآموزان دارد. آموزش سازههای رباتیک تأثیر معناداری بعد سیالی خلاقیت و در ابعاد تحلیل و استدلال قیاسی تفکر انتقادی دانشآموزان ندارد. نتیجهگیری: آموزش با سازههای رباتیک بر خلاقیت، تفکر انتقادی و یادگیری درس ریاضی دانشآموزان متوسطه اول تأثیر دارد و باعث افزایش خلاقیت، تفکر انتقادی و بهبود یادگیری درس ریاضی آنها میگردد.
Purpose: The purpose of this study was to determine the effectiveness of teaching robotic structures on critical thinking and creativity and mathematic learning of Junior High School studnts. Method: The present study was a quasi-experimental design with pretest-posttest design with control group. The statistical population of this study includes all Tehran Junior High School studnts in 6th district of Tehran in the academic year 1396-1397. Using multistage cluster sampling, 40 subjects were randomly assigned to two experimental and control groups. To collect information, Torrance Creativity Questionnaire (1992), California Critical Thinking (1990) and mathematical lesson test were used to measure students' learning. Before the training, the questionnaires were completed by two groups of experimental and control groups. Then, in the experimental group, robotic structures were trained for 12 sessions. After completing the training, both groups were tested. Data were analyzed using descriptive and inferential statistics (single-variable covariance analysis). Findings: education with robotic structures has a significant effect on the creativity dimensions of initiative, flexibility and expansion of Junior High School studnts and on the dimensions of evaluation, inference and deductive reasoning of 'critical thinking as well as thehas effect on students' mathematic learning. The training of robotic structures does not have a significant effect on the fluidity of creativity and in the dimensions of the analytic and deductive reasoning of critical thinking. Conclusion: education with robotic structures has effect on creativity, critical thinking and mathematic learning of Junior High School studnts and increases creativity, critical thinking, and improving their mathematical learning.
Machine summary:
به طور خلاصه میتوان گفت خلاقیت به عنوان توانایی فرد برای تولید تفکرات ، بینش ها و اعمال جدید و اثربخشی است که کاربرد اجتماعی، اقتصادی و علمی بالایی داشته باشد (کاستیگلون ٢٠٠٨،٣) و در نظام آموزشی جهت توسعه و بهبود خلاقیت دانش آموزان ، استفاده از مواد و رسانه های آموزشی، به کارگیری روش های مناسب آموزش و تأکید بر فعالیت های هدفمند شاگردان ضروری بوده و لازم است که فعالیت های یادگیری آن ها بیشتر مبتنی بر بهره گیری کامل از حواس تنظیم شود (افضل نیا، ١٣٩٠).
Husbye, Rust, Buchholz, Powell, & Vander Zanden 3.
روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای بود که از منطقه ٦ شهر تهران به / شکل تصادفی ناحیه ٣ و از ناحیه ٣ دبیرستان دخترانه دوره اول فرزانگان به عنوان نمونه انتخاب شده و ٤٠ نفر از دانش آموزان پایه دوم در دو گروه آزمایش و کنترل بر اساس میانگین دانش آموزان و وضعیت تحصیلی والدین همتاسازی و جایگذاری شدند ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه خلاقیت تورنس (١٩٩٢) آزمون مهارت های تفکر انتقادی کالیفرنیا، سؤالات درس ریاضی و بسته آموزشی سازه های رباتیک بود.
درنتیجه ، فرضیه صفر رد و فرضیه تحقیق موردپذیرش قرار میگیرد؛ به عبارت دیگر، مداخلات آموزش سازه های رباتیک تأثیر معناداری بر خلاقیت و تفکر انتقادی و یادگیری درس ریاضی دانش آموزان متوسطه اول دارد.
Gilmore, McCarthy & Spelke است ، آموزش سازه های رباتیک نیز به عنوان فرایند استفاده از مواد و روش های مختلف میتواند به بهبود تفکر انتقادی در دانش آموزان کمک کند.