Abstract:
این نوشتار به دنبال کشف روند شکلگیری مختصات فضای مطالعات سیاسی موجود با استفاده از آیندهپژوهی به روش تحلیل روند است تا بتواند با رویکردی تجویزی، راه را برای دست یافت به مطالعات سیاسی مطلوب در نظام ج.ا.ایران هموار نماید. با نیم نگاهی به تحلیل روند و بررسی وضعیت موجود مطالعات سیاسی در خواهیم یافت که این حوزه دانشی، باوجود پیشرفتهای خیرهکننده نظام ج.ا.ایران با محوریت علوم تجربی، در حال در جا زدن بوده و شرایطی ناهمگون با اهداف متعالی نظام ج.ا.ایران دارد. برای این مهم، دو روند کلان واگرا و همگرای مطالعات سیاسی مطلوب، بیان گردیده و به ایدههای شکلگیری و پیشرانهای آن بدون ورود مفصل به مصادیق آن پرداخته میشود. روندهای غرب گرایی، شرقگرایی و ملیگرایی به عنوان روندهایی واگرا و همچنین روند تمدنگرایی اسلامی به عنوان روندی همگرا در این مقال بررسی خواهند شد. در ادامه روند نظام آموزشی در کشور، به طور جداگانه مورد بررسی قرار گیرد. بر اساس این تحلیل روند میتوان آیندههای بلندمدت و میانمدتی نیز برای مطالعات سیاسی تصور کرد. تحلیل روندهای دانشی در نظام ج.ا.ایران حاکی از آن است که اول قدم این مسیر پر فراز و نشیب، درک وضع موجود، دیدن درست نقطهی مطلوب و راهکارهای به هنگام و به اندازه برای گذار از وضع موجود به مطلوب است.
This paper seeks to discover the process of forming the coordinates of the existing political studies space using futures research through trend analysis method in order to pave the way for achieving the desired political studies in the Islamic Republic of Iran with a prescriptive approach. With a glance at the analysis of the trend and the current state of political studies, we will find that this field of knowledge, despite the astonishing progress of the Islamic Republic of Iran with the focus on experimental sciences, is taking place and conditions are inconsistent with the lofty goals. The Islamic Republic of Iran has. For this purpose, two macro-divergent and convergent trends of desirable political studies are expressed and the ideas of its formation and propulsions are discussed without elaborating on its examples. The trends of Westernism, Orientalism and Nationalism as divergent trends as well as the trend of Islamic civilization as a convergent trend will be examined in this article. In the continuation of the process of the educational system in the country, it should be examined separately. Based on this trend analysis, long-term and medium-term futures for political studies can also be imagined. The analysis of knowledge trends in the system of the Islamic Republic of Iran indicates that the first step of this ups and downs is to understand the current situation, to see the desired point and solutions in a timely and appropriate manner to transition from the current situation to the desired.
Machine summary:
روش شناسي پژوهش : براي اين مهم ، دو روند کلان واگرا و هم گراي مطالعات سياسي مطلوب ، بيان گرديده و به ايده هاي شکل گيري و پيشران هاي آن بدون ورود مفصل به مصاديق آن پرداخته ميشود.
مطالعات سياسي مطلوب بر پايه هاي منابع غني بومي که محوريت آن را نيز آموزه هاي ديني و اسلامي دارد، بنا خواهد شد لذا براي ترسيم روند ميبايست توجه به نسبت هر يک از روندها با حوزه دانشي دين اسلام داشت .
اين واژه در تعاملي با دين شکل گرفته و عمدتا نسبت خود را در نفي يا اثبات زوايايي از آن تعريف نموده و سامان داده است (جعفري، ١٩٩٧: (25 از پيشران هاي موضوعي اين روند نيز، نوع نگاه به مقوله ي انسان ، خرد و دانش ، دنيا و آخرت و نسبت ميان اين دو و دست آخر مقوله ي دين در اين روند خواهد بود که مبتني بر نظام انديشگاني غرب ميباشد.
که براي قرن ها به علت وجود شرايط نامساعد در لابلاي متون کتاب ها باقي مانده بود؛ دوم ، بازنگري در اين ميراث و به روز کردن مباحث آن با استفاده از اصل بيبديل اجتهاد و سوم شناسايي دقيق و عالمانه مفاهيم و نهادهاي سياسي مدرن و تطبيق آن با اصول و منابع اصيل شيعي (کمالي اردکاني، ٢٠٠٧: ١٤٩)؛ انقلاب اسلامي باعث شد که جنس گفتمان هاي غالب در ايران و همچنين جهت دغدغه هاي اساسي به خصوص در طبقه روحانيت دچار تحول شده و آرا و افکار در همسويي با نيازها و ملزومات تحقق تمدني اسلامي قرار گيرد.
مطالعات سياسي در اين آينده اگر چه برآمده از جهان بيني محوري حوزه دانشي انديشه ي اسلامي است اما منطبق بر نظام تمدني ج .