Abstract:
هدف: هدف مطالعة حاضر بررسی ویژگیهای روانسنجی (روایی و پایایی) نسخة دانشجویی مقیاس انگیزش تحصیلی بود. روش: این پژوهش یک مطالعة همبستگی از نوع روانسنجی بود. نمونه شامل ۴۰۰ نفر از دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران جنوب بود که با روش نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند و نسخة دانشجویی مقیاس انگیزش تحصیلی والرند، پلتیر، بلایس و بریر (۱۹۹۲) را تکمیل کردند. دادهها با استفاده از تحلیل عاملی اکتشافی، تحلیل عاملی تاییدی، آلفای کرونباخ و بازآزمایی بررسی شد. یافتهها: نتایج تحلیل عاملی اکتشافی نشان داد ۲۳ گویه ۷ عامل دروننگری (با مقدار واریانس تبیین شده ۸۵/۱۲)، دستاورد (با مقدار واریانس تبیین شده ۸۹/۱۱)، تمایز (با مقدار واریانس تبیین شده ۴۴/۱۰)، بیانگیزشی (با مقدار واریانس تبیین شده ۴۰/۱۰)، بروننگری (با مقدار واریانس تبیین شده ۱۹/۱۰)، تحریک (با مقدار واریانس تبیین شده ۰۹/۷) و دانش (با مقدار واریانس تبیین شده ۵۷/۶) را تبیین می کند. نتایج تحلیل عاملی تاییدی، یافتههای تحلیل عاملی اکتشافی را تایید کرد. شاخص های برازش در هر دو مدل تحلیل عاملی تاییدی در سطح ۰۰۱/۰ مناسب به دست آمد. ضریب پایایی کلی مقیاس با دو روش آلفای کرونباخ (۸۸/۰) و روش بازآزمایی (۸۶/۰) در حد مطلوب به دست آمدند. نتیجهگیری: نتایج مطالعه نشان دادند که نسخة دانشجویی مقیاس انگیزش تحصیلی از روایی و پایایی مناسبی برخوردار هستند و می توان از آن برای اندازهگیری انگیزش تحصیلی در دانشجویان استفاده کرد.
Aim: The aim of this study was to investigate the psychometric properties (validity and reliability) of the student version of the Academic Motivation Scale. Method: This study was a psychometric correlation study. The sample consisted of 400 students of the Islamic Azad University, South Tehran Branch, who were selected by available sampling method and completed the student version of the Vallerand, Pelletier, Blais, and Briere (1992) Academic Motivation Scale. Data were analyzed using expolary factor analysis, confirmatory factor analysis, Cronbach's alpha and retest. Results: The results of exploratory factor analysis showed 23 items 7 intrinsic motivation factors (with the amount of variance explained 12.85), achievement (with the amount of variance explained 11.89), identified (with the amount of variance explained 10.44), amotivation (with an explained variance of 10.40), extroversion (with an explained variance of 10.19), stimulation (with an explained variance of 7.9), and knowledge (with an explained variance of 6.57). The results of confirmatory factor analysis confirmed the findings of exploratory factor analysis. Fit indices were obtained in both models of confirmatory factor analysis at the appropriate level of 0.001. The overall reliability coefficient of the scale was obtained by Cronbach's alpha (0.88) and retest method (0.86) for the desired level. Conclusion: The results of the study showed that the student version of the Academic Motivation Scale has good validity and reliability and can be used to measure academic motivation in students.
Machine summary:
در مطالعۀ لانگ ، پروپات ، کليو و تامپسون (٢٠١٩) جهت بررسي ويژگيهاي روان سنجي مقياس انگيزش تحصيلي والرند و همکاران (١٩٩٢) از نمونه اي به حجم ٦٤٨ دانشجوي سال اول کشور ويتنام استفاده و از روش تحليل عاملي تأييدي براي بررسي ساختار عاملي مقياس استفاده شد.
با توجه به حجم گسترده از مطالعات جهت بررسي ويژگيهاي روان سنجي مقياس انگيزش تحصيلي والرند و همکاران (١٩٩٢) در فرهنگ هاي مختلف ، اهميت اين ابزار را در اندازه گيري انگيزش تحصيلي به خوبي نشان ميدهد؛ زيرا اين ابزار کاملا مبتني بر نظريه خود- تنظيم گري رايان و دسي (٢٠١٧) است .
در مطالعۀ يوسفي، شريفي و شريفي (١٣٩٧) آلفاي کرونباخ اين مقياس براي تمام مؤلفه ها بين ٠/٦٧ تا ٠/٩٠ به دست آمد و در مطالعۀ کريمي، کاوسيان ، کرامتي، عرب زاده و رمضاني ضريب آلفاي کرونباخ براي عامل هاي انگيزش دروني، بيروني و بي انگيزگي به ترتيب ٠/٨٤، ٠/٨٠ و ٠/٨٠ به دست آمد.
در نهايت تعداد ٤٠٠ مقياس که به صورت کامل تکميل شده بودند، جمع آوري شد (تعداد ٥٠ پرسشنامه مخدوش از مطالعه کنار گذاشته شد) ؛ همچنين براي همساني دروني عامل هاي به دست آمده از دو روش آلفاي کرونباخ و بازآزمون استفاده شد (رستمي، نوابي نژاد، و فرزاد، ١٣٩٨).
اين پژوهشگران در مطالعات خويش نشان دادند که مقياس انگيزش تحصيلي والرند و همکاران (١٩٩٢) از هفت عامل دانش ، دستاورد، تحريک ، درون نگري، برون نگري، تمايز و بيانگيزشي تشکيل شده است .
با توجه به نتايج مطالعۀ حاضر ميتوان نتيجه گرفت که مقياس انگيزش تحصيلي والرند و همکاران داراي روايي و پايايي مناسبي است و ميتوان از اين ابزار براي بررسي انگيزش تحصيلي دانشجويان استفاده کرد.