Abstract:
امروزه جامعه اسلامی ایران شاهد حضور بانوان در اجتماع است. آنان با داشتن مسیولیت خانه علاقهمندند که رفتارهایشان در زندگی اجتماعی بر اساس ارزشهای اسلامی باشد. جامعه نیازمند حضور زنان و مردان در عرصههای اقتصادی، علمی، اداری و... است. تمایزات گوناگون زن و مرد از نظر جسمی و روحی، برای زنان موقعیتی فراهم آورده است که آنان باید متناسب با آن به وظایف خود بپردازند. این پژوهش با رویکرد کیفی و با بهکارگیری شیوه توصیفی تحلیلی انجام گرفته است. برایناساس، ضمن بررسی آیات قرآن و تفاسیر، تحلیلهای عقلی متناسب با جایگاه و وظایف زنان در خانواده و سازمان، مورد توجه بوده است. با استفاده از منابع اسلامی و دانش مدیریت، شناسایی زمانبندی حضور زنان در محیط خانه و سازمان، بهتناسب شخصیت خانوادگی زنان و شخصیت اجتماعی آنان تحلیل شده است. زنان بهتناسب ویژگیها و تواناییهای خود در انجام وظایف خانوادگی و اجتماعی باید فعالیتهای خود را اولویتبندی کنند. این تحلیل ضمن ارایه چهارچوب متناسب با جایگاه زنان، تلاش دارد، سطح انتظارات جامعه از زنان را نیز معین کند.
Today, the Islamic society of Iran is witnessing the presence of women in society. Having the responsibility of housekeeping, they want their behavior in social life to be based on Islamic values. Society needs the presence of men and women in the economic, scientific, administrative and other area. The physical and mental differences between men and women have provided the opportunity for them to carry out their duties accordingly. Using a descriptive-analytical method and adopting qualitative approach, this paper is proposed. The findings show that, women should prioritize their activities according to their characteristics and abilities in the family and community. This survey, while providing a framework appropriate to the status of women, also tries to determine the level of society‟s expectations of women.
Machine summary:
بنابراين، سؤال پژوهش را میتوان چنین بیان کرد که زنان، اعم از متأهل و مجرد يا داراي فرزند يا بدون فرزند، وقت خود را بين سازمان و خانه چگونه بايد تنظيم كنند؟ شناسایی ميزان حضور زنان در زندگي شخصي و زندگي سازماني از نظر اسلام، (در حالت تأهل و تجرد، و فرزند داشتن يا نداشتن) هدف این پژوهش است.
نیکزاد (بیتا) در مقالهاي با عنوان «زن و مسئوليتهاي اجتماعي و سياسي از نگاه اسلام» به اين سؤال اصلي ميپردازد که آيا اسلام اصل حضور زن در اجتماع، همچنين تصدِّي برخي مسئوليتهاي خطير همچون قضاوت، حکومت و مرجعيت را براي آنان به رسميت ميشناسد ياخير؟ فهیمی (1392) در پایاننامۀ کارشناسی ارشد خود با عنوان رابطۀ جنسيت و شغل از منظر اسلام، به این موضوع پرداخته است که اشتغال زنان باید در راستاي حفظ دين، حفظ جان، حفظ عقل، حفظ نسل و حفظ اموال بشر تنظیم گردد.
بنابراين ميتوان گفت تهديدهايي که در جامعه متوجه زن است، بهوسیلۀ مرد دفع ميشود و مرد حافظ و محور آرامش زن در جامعه خواهد بود؛ چنانکه خداوند متعال در آيهاي ديگر، مردان را رکن و قوام خانواده قلمداد ميکند: «الرِّجَالُ قَوَّامُونَ عَلَى النِّسَاء بِمَا فَضَّلَ اللّهُ بَعْضَهُمْ عَلَى بَعْضٍ» (نساء: 34)؛ مردان، سرپرست و نگهبان زناناند، بهدلیل برتريهايى كه خداوند (از نظر نظام اجتماع) براى بعضى بر بعضى ديگر قرار داده است.
به عبارت ديگر، اسلام نهتنها جنس زن را پستتر از مرد نميداند، بلکه در برخي موارد بر اساس آموزههاي اسلامي، به زنان امتيازات خاصي نيز داده است تا نقش برجستۀ اين موجود واضحتر شود.