کابوس - Journal ادبیات داستانی Literature and art

"خیابان مثل همیشه شلوغ است. از روی زمین کرد و غبار و خاشاک به هوا بلند می‌شود. آقای سعیدی می‌گوید: «متاسفم خیلی دیر کردی،سؤالها را پخش کرده‌اند. راه پیدا می‌کنم و کنار ماشین جلویی می‌ایستم. مرد سرش را بیرون می‌آورد و می‌گوید:«بنزین تمام کرده. به آقای سعیدی می‌گویم:«سؤالها کی پخش شده؟» می‌گوید:«چند دقیقه پیش. از ساعت شروع امتحان نزدیک به‌ یک ساعت گذشته بود؛و من هنوز در تاکسی نشسته‌ بودم و کاری ازم ساخته نبود. دیگر چیزی به دانشکده‌ نمانده است. بلند می‌گوید:«بنزین تمام نکرده بود. آن روز آقای سعیدی گفته بود:«یک ساعت هم بیشتر،از امتحان گذشته. »و به آقای سعیدی گفته بود:«هنوز هیچ‌ دانشجویی جلسه را ترک نکرده. » خیابان منتهی به دانشگاه خیلی شلوغ است. ماشین بغلی همان است؛همان اتومبیل دودی‌ که صاحبش می‌گفت بنزین تمام کرده و نکرده بود. سرم را بلند می‌کنم:دستفروش روبه‌رویم ایستاده. دستش را دراز می‌کند و به جای‌ برگه امتحان،چاقوی زنجان روی میزم می‌گذارد."