وسوسه های آیینه Literature and art

"» زن که به نظر می‌رسید در تردیدی بزرگ دست و پا می‌زند،در حالی‌که شعر غمناکی از شاعری گمنام‌ می‌خواند،فکر کرد این بار دیگر از کجا فهمیده؟با لبخندی سرد گفت:«به فکر زردی چهره‌ام باش. خود را به آنها رساند و آیینه شنید صدای قربان صدقه رفتن و آفرین‌ مرحبای زن را و دید که زن برای بردن چیزی برای‌ آنها،با لبخندی به سمت آشپزخانه رفت؛لبخندی که‌ هیچ دلش نمی‌خواست روبه‌رویش که می‌نشیند بر لب‌ بماسد. نگاه آیینه به دنبال زن به آشپزخانه رفت‌ که دست بر غذای دخواه مرد می‌برد که روی اجاق‌ می‌جوشیدو خود زمزمه می‌کرد: وفا کنیم و ملامت کشیم و خوش باشیم‌ که در طریقت ما کافری است رنجیدن‌ به پیر میکده گفتم که چیست راه علاج‌ بخواست جام می و گفت:عیب پوشیدن. غافل از اینکه آن تصویر را زن بارها و بارها در ذهن مجسم کرده،و زن در فکر رهایی هرچه‌ زودتر از دستان آیینه و رفتن به فراسوی آن،دستهای‌ هر دو فرزندان خود را دید که به سویش دراز می‌شوند."