Abstract:
شورای گفتوگوی دولت و بخش خصوصی از ابتدای سال 1390 بهموجب ماده 75 قانون برنامه پنجم توسعه تشکیل شد و بهموجب بند «الف» ماده (11» (قانون بهبود مستمر محیط کسبوکار» (مصوب بهمن 1390 (موظف شد در جهت بهبود محیط کسبوکار در ایران اصلاح، حذف یا وضع مقررات یا رویه اجرایی به مسئولان مربوطه پیشنهاد دهد. با توجه به مندرجات موجود در وبسایت شورای گفتوگوی دولت و بخش خصوصی، دستاورد قطعی این شورا در طول هشت سال و نیم فعالیت در اصلاح، حذف یا وضع مقررات یا رویه اجرایی تا دی ماه 1398، صرفاً اصلاح یک رویه اجرایی به موجب صدور یک بخشنامه، اصلاح یک بخشنامه و اصلاح یک نظامنامه بوده است. بررسی دستورجلسات و مصوبات شورای گفتوگو، نشان میدهد نهاد مذکور توفیقی در مشارکت در مقرراتگذاری و مقرراتزدایی نداشته است. عدم اقدام شورای گفتوگو برای ورود به فرایند اصلاح مقررات و همچنین دستاوردهای معدود شورا در مواردی که به موضوع اصلاح یا حذف مقررات ورود کرده است، نشانگر موانع متعدد در انجام این تکلیف است که موضوع بحث مقاله پیش روست. سؤال اصلی نوشتار حاضر این است که دلیل یا دلایل عدم توفیق شورای گفتوگو در انجام کارکرد پیشنهاد و اصلاح، حذف یا وضع مقررات چیست؟ تلاش شده به سؤال مذکور، بدون ورود به سطح تحلیل نظری، و صرفاً از طریق تحلیل عملکردی شورای گفتوگو، پاسخی ارائه شود. روش تحقیق، روش مبتنی بر موردکاوی و تلفیقی از روشهای اسنادی، هنجاری و تحلیل محتوا است.
Iran’s Public-Private Dialogue Council was established in 2011 according to article (75) of the Law for theFifth Development Plan. According to the law for the Continuous Improvement of Business Environment (Article 11 (a)) the Council was obliged to propose modification, abolishment or regulation or applying procedure to related officials in order to improve the business environment in Iran. According to the available content in the Council's website, the definite achievement of this council during 8 and a half years of activity on the grounds remarked was just modifying a procedure as a result of issuing a directive, modifying a directive and a regulation. Configuring agendas and enactments (of the Council), indicates that it has not been successful in regulation and deregulation. The council has not taken any action to get into modifying rules and the fact that it has not got much success in the cases contributed in regulation and deregulationreveals that there are many obstacles in performing this task which is the topic of this article. The main question of the present text is that, what are the reasons for the Council's failure in not getting any achievements in the functions of purpose, modification, abolishing or setting rules? This paper aims to answer this question without getting into the theoric analyse level and solely by functional analyses of the Council. The research method is based on the case study and a combination of documentary, normative and content analysis.
Machine summary:
جدول ٢: انواع پيشنهادهاي مطرح شده در خصوص قوانين و مقررات در مصوبات و تصميمات شوراي گفت وگو از بدو تشکيل (١٣٩٠) تا نيمه ١٣٩٨ رديف نوع پيشنهاد تعداد درصد (به تصویر صفحه مراجعه شود) توضيح : «مقرره » در اينجا اعم است از مصوبه [براي مثال ، سازمان ملي استاندارد ايران ]، تصويب نامه ، آيين نامه ، بخشنامه ، دستورالعمل .
با وجود اين ، نتايج پژوهش حاضر نشانگر آن است که آنچه بيشتر مورد توجه بخش خصوصي و تعاوني است - يا دستکم آنچه بيشتر به عنوان دستور جلسات شوراي گفت وگو مورد بحث و بررسي قرار مي گيرد- به خواسته هايي خارج از قوانين و مقررات بازمي گردد؛ خواسته هايي ازجمله ، راجع به اصلاح رويه هاي اجرايي يا 1 به طور کلي ، اصلاح سياست هاي اقتصادي و غيره .
از آنجا که رياست هيئت مقررات زدايي نيز همچون شوراي گفت وگو بر عهده وزير امور اقتصادي و دارايي است ، اين مصوبه نيز بايد در قالب مجموعه تلاش هاي نهادهاي مربوط براي تأمين خواسته بخش خصوصي در زمينه حل مسئله مورد بحث محسوب شود.
جمع بندي و نتيجه گيري ١- دستاورد عملکرد شوراي گفت وگو در طول هشت سال و نيم فعاليت اجراي بند «الف » ماده (١١) قانون بهبود مستمر محيط کسب وکار- چنان که در متن مقاله گفته شد- صرفا اصلاح ٢ مقرره و صدور ١ بخشنامه توسط مديرعامل سازمان تأمين اجتماعي بوده است .