Abstract:
چکیده: این پژوهش در پی بررسی واژه عشق در منظومه های غنایی هفتم تا نهم است ومساله اصلی آن پاسخ به این پرسش است که سرایندگان این دوره زمانی با مواجهه با واژه عشق چه توصیه ای برای مخاطبان خود داشته اند و یا ایشان را به تشویق یا تحذیر رهنمون ساخته اند در این میان از مثنوی های عاشقانه محمد عصار تبریزی ، نزاری قهستانی و خواجوی کرمانی وقاضی مسعود قمی ،امین احمد صافی وسلیمی جرونی بهره گرفته شده است وچنین مشخص می شود که در تعلیم عشق شاعران مذکور بیشتر با دید مثبت به واژه عشق نظر داشته اند و خوانندگان را به گذشت و دوری از منیت و کمال گرایی تشویق نموده اند . واژهای کلیدی : عشق ، تعلیم ،منظومه غنایی ،قرن هفت وهشت این نگارش در پی آن است مفهوم تعلیمی واژۀ عشق ، در بین سرایندگان منظومههای عاشقانه قرون ششم تا نهم را بررسی نماید هرچند هرکدام از منظومه های غنایی این دو قرن مفاهیم تعلیمی بسیاری در منظومه های خود وارد ساخته اند که از حوصله بحث خارج است اما همانطور که اشاره شد برآن هستیم نظر سرایندگان در مواجهه با واژه عشق را بررسی نماییم تا آشکار گردد هر کدام ازایشان برای مخاطبان خود چه توصیه ای داشته اند و در این بین ازسرایندگانی مانند نزاری قهستانی، محمد عصار تبریزی، خواجوی کرمانی، خواجه مسعود قمی، سلیمی جرونی و امین احمدصافی نام می آوریم
Abstract: This study seeks to examine the word love in the seventh to ninth riches, and its main question is to what advice did the authors of this time face when confronted with the word love or encouraged or encouraged by their audiences? In the meantime, the romantic Masnavi have been used by Mohammad Assar Tabrizi, Nizari Ghahestani, and Khajavi Kermani and Masoud Qomi, Amin Ahmad Safi and Salimi Gerouni, and it is clear that the aforementioned poets had a more positive view of the word love. And have encouraged readers to avoid egoism and perfectionism. Keywords: love, education, fortune-telling, seven and eighth century This essay seeks to examine the doctrinal concept of the word love among the authors of love poems of the sixth to ninth centuries. Although each of these two centuries' enriched poems has incorporated many educational concepts in their poems that are out of the question, As mentioned above, we are going to examine the opinion of the poets in the face of the word love in order to find out what each one of them has recommended to their audience, including editors such as Nizari Qahestani, Mohammad Assar Tabrizi, Khajavi Kermani, Khajeh Massoud Salimi, We call Jeruni and Amin Ahmad Safi
Machine summary:
(تهانوي، ج ١٠١٢/٣)اين واژه در قرآن هيچ گاه به کار نرفته است ولي با مترادفاتي مانند حب ، شوق ، انس و مودت کاربرد داشته است (محمدي، ١٣٨١: ٥١)افلاطون در کتاب ضيافت از دونوع عشق سخن مي گويد يکي عشق آسماني که مختص عارفان و پرهيزگاران است وعشق زميني که مي بايست محتاطانه با آن برخورد نمود تا فرجام آن به بي بندو باري و هرزگي نرسد (افلاطون ،١٣٨٥ :٧٦ ) همچنين در رساله فدروس عشق را«اشتياق دارا شدن خوبي » و«تقاضاي تملک زيبايي مي داند (مدي،١٣٧١:٥ ) ويا «عشق کيفيتي نفساني است مبتني بر اشتياق شديد به زيبايي»(همان :٣٠)با اين وجود در ادبيات فارسي مي توان از سه نوع عشق سخن گفت نخست عشق ظاهري و ننگي دوم عشق هاي رمانتيک که بر اساس تناسب روحي دو طرف ايجاد مي شود و سوم عشق آسماني که منظور سرايندگان منظومه هاي غنايي همان عشق رمانتيک ويا اروتيک است ،بنابراين هرکدام ازسرايندگان بر حسب نگاه خود به فلسفۀ هستي و براساس روحيات خود عشق را وسيله اي براي بيان احساسات قرار داده اند و همين تفاوت در احساسات و ديدگاه ها موجب تقسيم عشق به حقيقي، مجازي و يا آسماني و زميني شده است .