Abstract:
هدف از پژوهش حاضر مقایسه میزان تهیّج طلبی و مولفههای آن در میان افراد ورزشکار در مقایسه با افراد غیر ورزشکار میباشد. پژوهش مورد نظر در مقوله مطالعات علی- مقایسهای قرار میگیرد. جامعه آماری این پژوهش را کلیه دانشجویان پسر ورزشکار و غیر ورزشکار دانشگاه آزاد اسلامی واحد مشهد تشکیل دادند. آزمودنیهای مورد مطالعه در مجموع شامل 160 آزمودنی (80 نفر دانشجوی ورزشکار و 80 نفر دانشجوی غیر ورزشکار) با میانگین سنی 22 سال میباشند. به منظور سنجش تهیّج طلبی و مولفههای آن از مقیاس تهیّج طلبی زاکرمن (SSS-V) استفاده شد. آلفای کرونباخ برای پرسشهای این مقیاس 75/0 وضریب همبستگی بین نمرههای آزمودنیها در دو نوبت با فاصله چهار هفته79/0r= گزارش شده است. با اعتبا برای آن که بتوانیم در جهت وارسی فرضیههای پژوهش حرکت کرده و به بررسی این مطلب بپردازیم، که آیا بین مولفههای تهیّج طلبی (هیجان زدگی و ماجراجویی، تجربه جویی، بازداری زدایی و حساسیت نسبت به یکنواختی یا ملال پذیری) در بین دو گروه دانشجویان ورزشکار و غیر ورزشکار تفاوت معنادار وجود دارد یا نه، از آزمون t مستقل بهره گرفتهایم. به طور کلی نتایج پژوهش نشان دادند که سطح تهیّج طلبی و مولفههای آن در دانشجویان ورزشکار بیش از سطح تهیّج طلبی دانشجویان غیر ورزشکار است.
The main aim of the study was to compare sensation seeking trait and their components in athletes individual and non athlete’s individual. The research method was the casual-comparative study.All subjects studied included 160 subjects (80 students, 80 student athletes and non athletes) with a mean age of 22 years. For assessment of sensation seeking and their components politics Zuckerman scale (SSS-V) was used. Cronbach's alpha for this scale questions 0/75 and correlation between subjects score twice in the space of four weeks r=0/79 reported.Data analysis using t test, revealed that sensation seeking trait and their components in athlete’s individual higher than non athletes individual.