Abstract:
چکیده هدف از پژوهش پیش رو، تعیین میزان اثربخشی آموزش مدیریت استرس بر بهزیستی ذهنی، فرسودگی شغلی و کیفیت زندگی کارکنان شرکت نفت کارون می‌باشد. اندازه حجم نمونه 30 نفر بود که از جامعه مذکور، به روش تصادفی ساده انتخاب شدند. از این تعداد، 15 نفر به گروه آزمایش و 15 نفر به گروه کنترل تخصیص یافتند. طرح پژوهش، تجربی از نوع پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه کنترل بود. ابزارهای پژوهشی مورد استفاده مقیاس بهزیستی ذهنی دینر و همکاران (1985)، فرسودگی شغلی مسلش و جکسون (1981) و کیفیت زندگی سازمان جهانی بهداشت (2006) بود. گروه آزمایش در طول هفت جلسه، و در هر جلسه به مدت 90 دقیقه آموزش مدیریت استرس دریافت کرد. برای تحلیل داده‌های کسب شده از تحلیل کواریانس چند متغیره و تک متغیره استفاده شد. یافته‌ها حاکی از آن بود که آموزش مدیریت استرس، موجب افزایش بهزیستی ذهنی و کیفیت زندگی و کاهش فرسودگی شغلی کارکنان شده است.
Abstract The aim of this study was to examine the efficacey of stress management training on subjective well-being, job burnout and quality of life in Karoun Oil Company employees. 30 individuals participated in the study that were divided in two groups randomly; whitin all the selected subjects, 15 subjects were put randomly to experimental group, and the other 15 were put to to control group. The research design was experimental with pretest-posttest. Subjective Well-being Scale (Dynrv et al. 1985) Job Burnout Questionnaire (Hiller, and Jackson,1981) and the World Health Organization Quality of Life Questionnaire (2006) were used as data sources in the current study. The experimental group received stress management training during seven 90-minute sessions while control group received none. For data analysis, multivariate and univariate analysis of covariance were implemmeted. The results showed that stress management training increased well-being and quality of life and reduced job burnout among the employees.
(
, 
, 
)
