Abstract:
پژوهش حاضر در پاسخ به سوال «اهداف دولت یازدهم در مذاکرات برنامه جامع اقدام مشترک چه بود؟»و فرضیه«اهداف دولت یازدهم در مذاکرات برنامه جامع اقدام مشترک و دفع تهدیدات بینالمللی، رفع تحریمهای هستهای، از بین بردن ایران هراسی و کسب منافع ملی» بود. با اهداف «بررسی نتایج رفع تحریمهای هستهای جموری اسلامی ایران، مطالعه فوائد و مضرات برنامه جامع اقدام مشترک، بررسی تاثیر مذاکرات هستهای در وضعیت معیشت مردم، و بررسی تاثیر برنامه جامع اقدام مشترک در جایگاه بینالملی ایران» مورد بررسی قرار میگیرد. سیاستهای دولت یازدهم در خصوص برنامه جامع اقدام مشترک تعامل با قدرتهای بزرگ جهان، همکاری با سازمانهای بینالمللی، حفظ و پیگیری حقوق مردم ایران ، نقش فعال و سازنده در روابط با کشورهای منطقه و جهان بوده است.
JCPOA Negotiation and National Interest Dr. Mahdi Alikhani Morteza Bakhtiyari Shafie Abstract: The main question of the research is: what were the goals of the Rohani administration in negotiations on the Joint Comprehensive Plan of Action (JCPOA)? The hypothesis would be: Rohan administration sought to obviate threats, to remove nuclear sanctions, and to elim-inate Iran phobia. Moreover, the research would assess the results of the lift of sanctions, advantages and disadvantages of JCPOA, the impact of nuclear negotiation on Iran’s economic condition, and the impact of JCPOA on Iran’s international status. Given JCPOA, Rohan administration would implement policies such as cooperation with great powers and international organization, pursuit of Iranians’ rights. Key Words: Foreign Policy, Rohani Administration, Negotiation, JCPOA
Machine summary:
سیاستهای دولت یازدهم در خصوص برنامه جامع اقدام مشترک تعامل با قدرتهای بزرگ جهان، همکاری با سازمانهای بینالمللی، حفظ و پیگیری حقوق مردم ایران ، نقش فعال و سازنده در روابط با کشورهای منطقه و جهان بوده است.
(لاریجانی،27:1369) با توجه به اهداف جهان شمولی که جمهوری اسلامی تعقیب مینماید، مسلما منافع قدرتهای بزرگ و مستکبر جهانی را به خطر میاندازد و طبیعی است که این دولتها ساکت نخواهند نشست و سعی خواهند کرد با به کار گرفتن کلیه ابزار فشا و زور به طرق مختلف آن را به زانو در آورده و از تعقیب اهدافش باز دارند؛ چناچه در اندیشه رهبری نیز مهمترین عامل اختلاف و دشمنی ابر قدرتها با ایران بر سر همین مسئله میباشد به طوریکه میفرمایند: «همان چیزی که موجب دشمنیها با ماست، همان چیز موجب پیشرفت دیپلماسی ماست.
هرچند که به نظر میرسد تصمیم ایران برای مذاکره مستقیم با آمریکا پس از روی کار آمدن دولت روحانی از همان آغاز به کار مذاکرات توانسته باشد بخشی از احساس غربیها مبنی بر عدم اعتماد سازی جمهوری اسلامی ایران را جبران کند ولی به هرحال آنچه که منطقی میکند این است که حذف پیامدهای منفی گفته شده در عرصه سیاست خارجی و ایجاد تغییر پایدار در دیدگاه غرب نسبت به جمهوری اسلامی ایران نیازمند گذر زمان و مهمتر از آن بهره گیری صحیح سیاستمداران ایران از فرصت بوجود آمده از طریق گسترش دامنه روند مذاکرات به سایر مسایل مهم منطقه از جمله داعش و بحرانهای منطقه ای همچون سوریه و یمن است.