Abstract:
کرونا ویروس یکی از بحرن های است که اخیرا نه تنها سلامتیف بلکه تمام ابعاد زندگی انسان را در معرض خطر قرار داده است. بخش گردشگری یکی از بخشهای اقتصادی است که آسیبهای فراوانی در اثر شیوع این ویروس دیده است و متاسفانه سیاستگذاریهایی که در جهت مدیریت بحران کروناویروس اعمال میگردد آسیبهای وارده را دوچندان کرده است. بااینکه کروناویروس ناخوانده مشکلاتی ایجاد نموده است اما با تدبیر و سیاستگذاری مناسب میتواند از تهدید به یک فرصت تبدیل شود و زمینه رشد و توسعه بلندمدت را فراهم نماید. در این راستا، هدف از پژوهش حاضر "ارائه مدل گردشگری ایمن برای تداوم فعالیت کسبوکارهای حوزه گردشگری در شرایط بحران کووید-19" میباشد. جامعه موردمطالعه، صاحبان کسبوکارهای گردشگری استان کرمانشاه بودند. برای انتخاب مصاحبهشوندگان از نمونهگیری هدفمند از نوع گلوله برفی استفاده شد. معیار تعیین حجم نمونه رسیدن به اشباع نظری بود که در این تحقیق با بررسی 38 نمونه از جامعه مذکور، اشباع نظری حاصل شد. جمعآوری دادهها از طریق پرسشنامه باز، مصاحبه عمیق انفرادی، یادداشتبرداری، بررسی اسناد و مدارک یا اغلب ترکیبی از این روشها صورت گرفت. تجزیه و تحلیل اطلاعات با استفاده از کدگذاری باز، محوری و انتخابی انجام گرفت و براساس آن، مدل پژوهش شکل گرفت. نتایج نشان داد میتوان از طریق سیاستگذاری صحیح و نگاه سیستمی، با رعایت اصول و پروتکلهای بهداشتی و با نظارت و هماهنگی دستگاههای ذیربط و از همه مهمتر بهکارگیری فناوریهای سازگار با گردشگری در شرایط بحران کووید-19، فرآیند گردشگری استان کرمانشاه ساماندهی و ایمنسازی نمود.
Unfortunately, at present, the coronavirus crisis has caused a lot of damage to the tourism industry, while this crisis is a challenge for the tourism industry. The tourism industry must be managed, policy-made and managed in such a way that the threats of this crisis become opportunities for its development in order to provide the ground for endogenous development of Kermanshah province in the long run. The main purpose of this study is to Presenting a safe tourism model for the continuation of tourism businesses in times of crisis with emphasis on endogenous development of Kermanshah province. The study population included business owners in the field of tourism in Kermanshah province. Purposeful sampling of the type snowball was used to select the interviewees. Sampling was continued until theoretical saturation was reached. In this study, theoretical saturation was obtained by examining 38 samples from the mentioned population. Data were collected through open (unstructured) questionnaires, in-depth individual interviews, note-taking, document review, or often a combination of these methods. The results obtained from the research data in the coding process were extracted and classified in the form of concepts and based on them, "a model for safe tourism in the conditions of coronavirus crisis with emphasis on endogenous development of Kermanshah province" was presented. The results showed that principled and scientific policies can not only cause the continuation of tourism industry activities in times of crisis, but also provide the context for the development of the tourism industry and the endogenous development of the province in the Post-corona era. Subsequently, based on the research findings, recommended were made to make the research model operational.
Machine summary:
اثرات منفی کروناویروس بر اقتصاد جهانی آن قدر پررنگ بود که نظر بسیاری از محققـان را بـه خـود جلـب کـرد (شارما و همکاران ، ٢٠٢١؛ پـن و همکـاران ١١، ٢٠٢١؛ مهرولیـا و همکـاران ١٢، ٢٠٢٠)، چراکـه راهکارهـای اتخاذشـده جهت مقابله با این بحران بهداشتی ، بیشترین تأثیر منفی را بر اقتصاد و به مراتب کسب وکارهای مختلـف گذاشـته اسـت که در این بین ، کسب وکارهای حوزه گردشگری بیش از سایر صنایع و کسب وکارها متحمل آسیب شـدند (باسـکارا و ویاچاسلاو١٣، ٢٠٢١؛ لیئو١٤، ٢٠٢٠؛ سازمان گردشگری جهانی ١٥، الف ٢٠٢٠)، زیرا بسیاری از کشورها بـرای جلـوگیری از شیوع ویروس ، گردشگری و سفرهای بین المللی را محدود یا به حالت تعلیق درآورده انـد (پـن و همکـاران ، ٢٠٢١؛ 1 Crises 2 COVID-19 3 Pandemic 4 Parnell et al 5 Roser et al 6 Williams 7 Khalid et al 8 Sharma & Mahendru 9 Fuchs 10 Gretzel et al 11 Pan et al 12 Mehrolia et al 13 Bhaskara & Viachaslau 14 Liew 15 United Nations World Tourism Organization (UNWTO) خالد، ٢٠٢١؛ بوام و های ١، ٢٠٢٠؛ گازلینگ و همکاران ٢، ٢٠٢٠) لـذا تعطیـل شـدن کسـب وکارهای متعـدد و اجـرای 3 محدودیت های اساسی در گذرگاه های مرزی، اقتصاد گردشگری را در سراسـر جهـان از بـین بـرده اسـت (گـادوین ، ٢٠٢٠) و این صنعت ، بدون تحرک گردشگران نمی تواند به بقای خود ادامه دهد؛ آن چنان که طبق آمار سـازمان جهـانی گردشگری (ب ٢٠٢٠)، اعمال محدودیت های سفر موجب کاهش ٢٢ درصدی تعداد گردشگران در سـه ماهه اول سـال ٢٠٢٠ نسبت به سه ماهه مشابه در سال ٢٠١٩ شده است .