Abstract:
هدف: هدف پژوهش حاضر پیشبینی عملکرد شغلی بر اساس صفات شخصیتی و تعهد حرفهای کارکنان بود. روششناسی: از مجموع 160 کارمند ادارات ورزش و جوانان استان آذربایجان شرقی، 108 نفر به عنوان نمونه به پرسشنامههای تعهد حرفهای مییر و همکاران (1993)، صفات شخصیتی نئو (1985) و عملکرد شغلی پاترسون (1992) پاسخ دادند. دادههای جمعآوری شده با استفاده از آزمونهای ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندمتغیره در سطح 05/0≥P تجزیه و تحلیل شد. یافتهها: نتایج نشان داد رابطه مثبت و معنیداری بین تعهد حرفهای کل و عملکرد شغلی وجود دارد. بین تعهد حرفهای عاطفی و هنجاری با عملکرد شغلی رابطه معنیدار اما بین تعهد حرفهای مستمر و عملکرد شغلی رابطه غیرمعنیداری مشاهده شد. بر اساس نتایج، 3/22 درصد از تغییرات عملکرد شغلی را میتوان با ابعاد تعهد حرفهای پیش بینی نمود. سایر نتایج نشان داد که عملکرد شغلی با بعد روانرنجورخویی شخصیت رابطه منفی معنیدار و با ابعاد برون گرایی، گشودگی، توافقپذیری و وظیفهگرایی رابطه مثبت و معنی دار دارد. به علاوه، 1/41 درصد از تغییرات عملکرد شغلی توسط ابعاد شخصیت قابل پیشبینی است. نتیجهگیری: میتوان گفت ابعاد تعهد حرفهای و همینطور صفات شخصیتی کارکنان در بهبود عملکرد شغلی آنان مؤثر است و مدیران ادارات ورزش و جوانان میتوانند، جهت کاهش جابهجایی کارکنان، افزایش رضایت شغلی و در نهایت بهبود عملکرد شغلی آنان، در برنامهریزیهای خود بهبود تعهد حرفهای کارکنان فعلی و یا جذب کارکنان با تعهد حرفهای بالاتر و یا صفات شخصیتی خاص در آینده را مد نظر قرار دهند.
Objective: This study aimed to predict job performance through employee’s personality traits and occupational commitment.
Methodology: This survey was descriptive, and of all the 160 Eastern Azarbaijan Youth and Sport offices’ staff, 108 people completed the Meyer et al. (1993) occupational commitment, NEO’s (1985) personality traits, and Patterson’s (1992) job performance questionnaires as the statistical sample. The questionnaires’ surface and content validity were verified by the sport management experts, and also their reliability was calculated using the Cronbach’s alpha method. The collected data was analyzed using the Pearson correlation coefficient and also the multiple regressions tests.
Findings: The results obtained showed that there was a positive significant relationship between the occupational commitment and the job performance (r = 0.388, P = 0.001). Significant relationships were observed between the effective (r = 0.384, P = 0.001) and normative (r = 0.454, P = 0.001) occupational commitments with job performance. The relationship between the continued occupational commitment and the job performance was not significant (r = -0.018, P = 0.855). The regression results obtained showed that 22.3 percent of job performance variances were predictable by the occupational commitment dimensions. Other results illustrated that job performance had a negative relationship with neuroticism (r = -0.279) and positive relationship with extraversion (r = 0.564), openness (r = 0.371), agreeableness (r = 0.207), and conscientiousness (r = 0.613). In addition, 41.1 percent of job performance variances was predictable by the personality dimensions.
Conclusion: It can be concluded that the employees’ occupational commitment and the personality dimensions could improve their job performance. Hence, Youth and Sport offices’ managers should keep considering improvement of current staff’s occupational commitment or employment of high-level occupational commitment employees or those with special personality traits in order to reduce staff’s turn-over, increase job satisfaction, and finally, improve their job performance.
Machine summary:
با توجه به اينکه تحقيقات اندکي در خصوص ارتباط ويژگيهاي شخصيتي و تعهد حرفه اي با عملکرد شغلي در سازمان هاي ورزشـي انجـام گرفته و همچنين با توجه به ضد و نقيض بودن يافته هاي تحقيقـات پيشـين و اهميـت و ضـرورت بررسـي ايـن متغيرهـا در سـازمان هاي ورزشي، مطالعه حاضر با هدف بررسي وضعيت ويژگيهاي شخصيتي و تعهد حرفه اي و نيز بررسي ارتباط اين دو متغير بـا عملکـرد شـغلي کارکنان ادارات ورزش و جوانان استان آذربايجان شرقي انجام شد.
يافته هاي پژوهش حاضر، نشان داد که همه انواع شخصيت با عملکرد ارتباط دارند؛ اما در اين ميان ، رابطه بين بعد شخصيتي روان رنجورخويي و عملکرد شغلي منفي و معنادار بود؛ يعني هر چه تمايل فرد به اضطراب ، تنش ، خصومت و افسردگي در شغل بيشتر باشد، به تبع آن عملکرد شغلي ضعيف تري داشته است .
196 بخش ديگر نتايج حاکي از آن بود که بين دو متغير تعهد حرفه اي کل و عملکرد شغلي کارکنان ادارات ورزش و جوانان ، ارتباط مثبت و معناداري وجود دارد که اين يافته با نتايج مطالعات اميني (١٣٨٣)، باقري و تولايي (١٣٨٩)، بخشي از نتايج اسماعيل پور (١٣٩٠)، رمزگويان و حسن پور (١٣٩٢) و محمدي و همکاران (١٣٩٣) همسو است .
در بين خرده مقياس هاي تعهد حرفه اي، تعهد هنجاري، قويترين رابطه را با عملکرد شغلي کارکنان ادارات ورزش و جوانان استان داشت که با نتايج تحقيق رمزگويان و حسن پور (١٣٩٢) در يک راستا بود.