Abstract:
چکیده شهر دوستدار سالمند بهعنوان رویکردی جدید در شهرسازی از سوی سازمان بهداشت جهانی معرفی شده است. بر اساس رویکرد این سازمان، شهرهای دوستدار سالمند شامل آن دسته از فضاهای شهری میشوند که توزیع خدمات عمومی در آنها بهگونهای است که حداکثر تناسب با نیازها و محدودیتهای افراد سالمند را دارد. علاوه بر این، در چنین شهرهایی توجه به نیازهای افراد سالخورده بهمثابه ضرورتی در شاخصهای فرهنگی و تعاملات بین فردی، مدنظر قرار میگیرد. در این تحقیق با روش توصیفی – تحلیلی و با استفاده از منابع علمی موجود درصدد بررسی و تحلیل مفهوم شهر دوستدار سالمند شدیم. با توجه به تحلیل مطالب موجود در این تحقیق به نظر میرسد که در راستای تحقق شهر دوستدار سالمند در ایران تلاشهایی صورت گرفته ولی هنوز تا ساخت و ایجاد کامل فضاهای شهریِ متناسب با سالمندان، فاصلهای وجود دارد که باید هر چه سریعتر این شکاف پر گردد. واژگان کلیدی: شهر، سالمند، فضای شهر.
Abstract Age-friendly city as a new approach in urban planning has been introduced by the World Health Organization. According to the organization's approach, the aged-friendly cities include those urban spaces that distribute public services in such a way that they are as close as possible to the needs and limitations of the elderly. In addition, in such cities, attention is paid to the needs of the elderly as a requirement for cultural indicators and interpersonal interactions. In this research, using descriptive-analytical method and using available scientific resources, we tried to analyze and analyze the concept of the Elderly City. According to content analysis in this study it appears that attempts have been made in order to fulfill the age-friendly city. But there is still a gap that needs to be completed as soon as possible to build and complete urban spaces suitable for the elderly. Key words: city, elder, city space.
Machine summary:
بر اساس رويکرد اين سازمان، شهرهاي دوستدار سالمند شامل آن دسته از فضاهاي شهري مي شوند که توزيع خدمات عمومي در آنها به گونه اي است که حداکثر تناسب با نيازها و محدوديت هاي افراد سالمند را دارد.
در همين راستا سازمان بهداشت جهاني در سال ٢٠٠٧ چارچوب شهر دوستدار سالمند(AFC)٢را به عنوان يک پاسخ مبتني بر چالش هاي پيري جمعيت شناختي و افزايش شهرنشيني جامعه تدوين نمود.
فزوني سرعت رشد جمعيت سالمند در مقايسه با رشد جمعيت کل کشور و پيش بيني افزايش تعداد و سهم سالخوردگان (جمعيت – International Year of Older Person (IYOP) 2 Age-Friendly Cities ٩٠ سال و بالاتر) در سالهاي آتي لزوم برنامه ريزي آيندهنگر براي کنترل مسائل مربوط به اين گروه از جمعيت را مورد تأکيد قرار مي دهد.
اين سرزندگي و درگيري فعال با زندگي ، بيش از هر چيز، از طريق فراهم آوردن امکان مشارکت ، فعاليت و برقراري تعاملات اجتماعي سالمند با همسالان و ديگر گروههاي سني و اجتماعي در فضاهاي عمومي شهري به وجود مي آيد (٢٠٠٧:٢٧٨ ,Ahmadi Beni &Sam Aram ).
سازمان بهداشت جهاني مبتکر شهرهاي دوستدار سالمند بوده و آن را اجتماعات و يا شهرهاي مي داند که با استفاده از ارتقاي سطح امنيت ، سلامت و مشارکت افراد سالمند موجبات فعاليت هر چه بهتر آنها را فراهم نموده و در نهايت سبب افزايش کيفيت زندگي در آنان شود (١ :٢٠١٢ ,Phillipson).
شهر دوستدار سالمند محيطي براي حمايت بهتر سالمندان بوده که با فعال کردن آنان در جامعه مدني ، خانواده و محله فرگت هاي متعددي را براي مشارکت مطلوب سالمندان در جامعه فراهم مي نمايد (٢ :٢٠١٥ ,Fitzgerald and Caro).