Abstract:
بیان مسئله: پژوهش حاضر با تطبیق مفهوم اثر هنری در دو دوره مدرن و پست‌مدرن به تأثیر این دو جریان بر فرآیند موزه ای شدن اثر هنری می‌پردازد. پرسش‌های این پژوهش، این چنین است: با توجه به گسترده بودن قلمروی هنر معاصر و شکل‌گیری هنر مفهومی با مواد و مصالح متنوع، معیارهای انتخاب اثر هنری در موزه‌های هنری معاصر چیست و شرایط اجتماعی و گفتمان‌های هنری چون مدرن و پست مدرن چگونه بر موزه‌ای شدن اثر تأثیرگذارند؟ هدف: هدف این پژوهش پیشنهاد معیارهای مشخصی برای انتخاب آثار در موزه های هنری معاصر است و دامنه این پژوهش آثار حوزه تجسمی است. روش پژوهش: رویکرد این پژوهش کیفی است که به شیوه توصیف و تحلیلی با تطبیق مفهوم اثری هنری در دوره مدرن و پست مدرن نتایج آن ارائه شده است. داده‌های این پژوهش به دست آمده از منابع کتابخانه ای و پایگاه های اطلاعاتی است. یافته‌ها: گفتمان دوران مدرن با رویکرد نخبه‌گرا و گفتمان پسامدرن با رویکرد جامعه‌گرا بر فرآیند موزه‌ای شدن اثر تأثیرگذاشتند. در دوران معاصر هنوز هم معیارهای موزه‌های هنری معاصر برای گزینش آثار، غالباً همان رویکرد مدرنیتسی است. علت رویکرد غالب مدرنیستی کنونی موزه‌ها برای گزینش آثار، این بوده که جامعه محوری پسامدرنیست‌ها، خالی ازچالش نبوده است. در تمام دوران‌ها گفتمان‌های غالب جامعه بر فرآیند موزه ای شدن آثار تأثیر داشته و چالش مهمی میان موزه‌داران و جامعه هنری غالب ایجاد کرده است.
Problem definition: Comparing the concept of artwork in both modern and postmodern periods, the present study deals with the effect of these two currents on the museumization process of the work. The questions of this research are as follows: Given the vastness of the contemporary art field and formation of conceptual art with various materials, what are the criteria for selecting an artwork in contemporary art museums and how social conditions and artistic discourses such as modernism and postmodernism affect the museumization of the work? Objective: The aim of this study is to propose specific criteria for the selection of artworks in contemporary art museums and the research scope includes the works in the field of visual arts. Research method: The current research has been conducted based on a qualitative approach, and the results have been presented in a descriptive and analytical manner by comparing the concept of an artwork in the modern and postmodern periods. The data collection has been also performed using library resources and databases. Result: The art museums play an active role in the satisfaction of people as well as the global attitude towards art. For this reason, they should have obvious criteria for selecting artworks and defining the masterpiece of their collections. According to this points, museums, along with the artists and museum owners, should involve the socially active groups such as art teachers and sociologists in order to compile and define the art work and set policies for selecting them according to the subcultures with the participation of socially active groups such as art education professors and sociologists, and also contribute to the development of these cultures and not compare them with professional artists with the aim of strengthening indigenous cultures and preserving their values.
Machine summary:
با این حال کارکرد موزه های هنری معاصر و فرآیند موزه‌ای شدن هنر معاصر، کمتر مورد توجه پژوهشگران به ویژه در ایران قرار گرفته است.
پرسش‌های این پژوهش، به شرح پيش روست: با توجه به گسترده بودن قلمروی هنر معاصر و شکل‌گیری هنر مفهومی با مواد و مصالح متنوع، معیارهای انتخاب اثر هنری در موزه‌های هنری معاصر چیست و شرایط اجتماعی و نيز گفتمان‌های هنری، چون مدرن و پست مدرن چگونه بر موزه‌ای شدن آثار هنري اثرگذار هستند؟ دامنه واژه معاصر در ایران آثاری است که عمری کمتر از صد سال دارند، وتمرکز این پژوهش بر آثار معاصر حوزه هنرهاي تجسمي است.
در آثار ترجمه شده در ایران ابتدا «برت»2در کتاب «نقد هنر» اشاراتی به نحوه عملکرد موزه‌های هنری معاصر بیان کرد، اما این «میه»3 بود که در کتاب الهام بخش خود با عنوان «هنر معاصر تاریخ و جغرافیا» به طور گسترده‌تری به نحوۀ عملکرد موزه‌های هنرمعاصر پرداخت و با تهیه پرسش‌نامه‌ای و ارسال آن به موزه‌های بزرگ هنر معاصر از آن‌ها خواست در تعریف اثر هنری معاصر و طبقه‌بندی آن مشارکت کنند.
رویکرد مدرن به گفته «رامين»، اولین نظریه در مورد چیستی هنر توسط «ارسطو» بیان شد، این نظریه تقلید یا بازنمایی نام دارد و به رابطه یک اثر هنری و چیزی واقعی که نسبت به آن خارجی و بیرونی است مربوط می‌شود(رامین، 1394، 190).
موزه‌های جدید به نوعی موزه های اجتماع محور هستند که تلاش دارند آثار هنری را در بستر تاریخ و فرهنگی شان تعریف کنند، در ارتباط با تأثیرگذاری موزه‌ها در سال‌های بعد از جنگ جهانی دوم، دانتو در مقاله «رویای بیداری» بیان می‌کند «به یاد دارم که چگونه نیویورکی‌ها از دوسالانه «ویتنی» انتظار داشتند مسیری را بیاموزند که هنر می‌پیمود.
(
, 
, 
)
