Abstract:
پدیده فرسودگی در بافت های شهری بر کالبد بافت و فعالیت های اجتماعی و اقتصادی آن اثرگذار است. از این رو، پژوهش حاضر به دنبال بررسی تاثیر ناکارآمدی بافت های شهری بر میزان وقوع آسیب های اجتماعی در شهر مراغه است. پژوهش حاضر از نوع توصیفی - تحلیلی می باشد و اطلاعات به صورت کتابخانه ای و میدانی و با استفاده از ابزار پرسشنامه گردآوری شده اند. پایایی پرسشنامه با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ بررسی گردید که مقدار 0.716 بدست آمد. نمونه تحقیق 400 نفر از شهروندان شهر مراغه می‌باشند که به روش غیر احتمالی در دسترس نمونه گیری شده اند. در این پژوهش از آزمون‌های آنتروپی، ویکور، T-test، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی به منظور تجزیه و تحلیل داده‌ها استفاده گردیده است. نتایج حاصل از شاخص ویکور نشان داد که نواحی 5 و 6 به عنوان نواحی کاملاً کارآمد، نواحی 7 و 4 به عنوان نواحی نسبتاً کارآمد و نواحی 1، 3 و 2 نیز به عنوان نواحی کاملاً ناکارآمد تعیین گردیده‌اند. همچنین سنجش وضعیت آسیب‌های اجتماعی در شهر مراغه نشان داد که ناحیه 1 دارای بیشترین میزان وقوع آسیب‌های اجتماعی در این شهر می‌باشد. پس از آن نیز به ترتیب نواحی 3، 2، 4، 7، 6 و 5 بیشترین میزان وقوع آسیب های اجتماعی را شاهد بوده اند. در پایان نیز نتایج آزمون های ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون خطی نشان داد که بین نارکارآمدی بافت های شهری و وقوع آسیب های اجتماعی در سطح شهرها ارتباط مثبت و معناداری وجود دارد.
The phenomenon of worn out in urban textures affects its structure and the social and economic activities. Therefore, the present study seeks to investigate the effect of urban texture inefficiency on the incidence of social harms in Maragheh. The present research is descriptive-analytical and the information has been collected in the form of documents and field study. The research sample is 400 citizens of Maragheh who have been selected in a non-probability sampling approach. In this study, entropy, Vickor, T-test, Pearson correlation coefficient and linear regression tests were used to analyze the data. The results of the Vikor index showed that areas number 5 and 6 were designated as fully efficient; areas number 7 and 4 as relatively efficient areas, whereas areas number 3 and 2 as completely inefficient areas. Also, the assessment of the situation of social harms in the city of Maragheh showed that District 1 has the highest rate of social harms in this city. After that, areas 3, 2, 4, 7, 6 and 5, respectively, have witnessed the highest incidence of social harms. Finally, the results of Pearson correlation coefficient and linear regression tests showed that there is a positive and significant relationship between the inefficiency of urban texture and the occurrence of social harms in cities.
(
, 
, 
)
