Abstract:
بر اساس آمار رسمی سازمان ملل متحد، بیشترین قطعنامه‌ها و گزارش‌های نقض حقوق بشر، در خصوص کره شمالی تنظیم و منتشر شده است. محتوای اکثر گزارش‌ها به صراحت از نقض فاحش و گسترده حقوق بشر در کلیه ابعاد در این کشور حکایت دارند. هدف اساسی پژوهش، بررسی و سنجش میزان اثربخشی گزارش‌های حقوق بشری در تعدیل رفتار خاندان کیم در رعایت موازین جهانی حقوق بشر می‌باشد. با رویکردی توصیفی-تحلیلی، ضمن بررسی عمده گزارش‌های منتشر شده و پاسخ دهی به این پرسش که گزارش‌های نهادهای سازمان ملل متحد، چه تاثیری در کاهش نقض حقوق بشر در کره شمالی داشته است؟ به تحلیل و آسیب‌شناسی رویه مقامات کره شمالی در برخورد با گزارش‌ها و میزان کارآمدی آن‌ها در جهت احیای حقوق بشر پرداخته شده است. نتایج نشان می‌دهد که علی‌رغم صدور قطعنامه‌ها و گزارش‌های متعدد توسط نهادهای حقوقی بشری ملل متحد، این کشور همچنان به نقض فاحش حقوق بشر ادامه می‌دهد. مهمترین عوامل چنین رویه‌‌ای توسط سران این کشور، به نوع زمامداری توتالیتری در داخل کشور، حمایت بین‌المللی توسط دولت چین و روسیه و مسلح بودن به سلاح‌های هسته‌ای و کشتار جمعی می‌باشد، لذا چنین عواملی باعث ناکارآمدی و کم‌اثر شدن سازوکارهای گزارش‌دهی حقوق بشری برای توقف نقض حقوق بشر در این کشور شده است.
According to official UN statistics, most resolutions and reports of human rights violations have been prepared and published regarding North Korea. The contents of most of these reports clearly indicate widespread and gross violations of human rights in all aspects of the country. The main purpose of this article is to investigate and measure the effectiveness of human rights reports in modifying the behavior of the Kim dynasty in compliance with global human rights standards. With a descriptive-analytical approach, while reviewing the major published reports and answering the question: what effect has the UN bodies reports had in reducing human rights violations in North Korea? Analysis and pathology of the behavior of North Korean officials dealing with reports and their effectiveness in restoring human rights has been addressed. The results show that despite the issuance of numerous resolutions and reports by UN human rights bodies, the country continues to commit gross human rights violations. The most important factors in such an approach by the country's leaders are totalitarian rule in country, international support by the Chinese and Russian states, and producing nuclear weapons and mass killings. So, such factors have made human rights reporting mechanisms ineffective in stopping human rights abuses in the country.
Machine summary:
به جرات می‌توان گفت هزاران گزارش نقض حقوق بشر علیه اين كشور منتشر شده است و همیشه در راس ناقض‌ترین کشورها قرار دارد و جالب اینجاست حدود 50 سال است که در مورد این کشور نظام گزارش‌دهی حقوق بشر توسط نهادهای حقوق بشر بویژه از سال 2002 فعال می‌باشد، اما کره شمالی به دلیل نظام سیاسی توتالیتر و اقتدارگرایی، صرفا در مقابل این همه فشار بین‌المللی و گزارش‌های مختلف و اعمال سازوکارهای بین‌المللی از جمله تحریم‌ها، به ارائه پاسخ در قالب چند گزارش انگشت‌شمار اکتفا نموده و اجازه بازدید ناظران و گزارشگران بین‌المللی از کشور را هم نمی‌دهد و در جلسات بررسی گزارش‌ها در مجامع بین‌المللی هم شرکت نمی‌نماید و مدعی است که حقوق بشر در کشور و در قانون اساسی تضمین شده و گزارش‌های نقض حقوق بشری، کذب محض و توطئه دشمنان بویژه آمریکا، ژاپن و کره جنوبی بوده و واقعیت خارجی ندارد.
از نظر كوينتانا، گزارشگر ويژه كره شمالي، اکثر گزارش‌ها به‌جز گزارش‌هایی که توسط خود کره شمالی منتشر شده، «حاکی از وضعیت بسیار وخیم نقض حقوق بشر در این Security Council Resolutions, S/RES-82, June 25, 1950, https://www.
11- رهبر و حزب کارگر، علی‌رغم الحاق این کشور به چهار سند اصلی حقوق بشر جهانی،#$ 1 ng=EN"/> مفهوم و محتوای حقوق بشر را قبول ندارند و آن را مفهومی نسبی و جزو حاکمیت داخلی خود تلقی نموده و دولت «نه خواستار تغییر و نه اصلاحات و بلكه معتقد است که حقوق بشر مشروط است و نه جهانی و حقوق جمعی را بر حقوق فردی در اولویت قرار می‌دهد»(Ryu, 2018: 571) لذا منشا ح 2 3 e"/> Text=" Juche"/> «اتکا به خود»، (Lee, 2003: 103) آموزهای انقلابی UN Human Rights Bodies, Status for Democratic People's Republic of Korea, 2020, https://tbinternet.
(
, 
, 
)
