Abstract:
عوامل بسیاری از جمله عوامل فرهنگی وجریانها و مکاتب فکری حاکم و الگوهای شهرنشینی جهان درساختار کالبدی یک شهر تاثیرگذار باشد. ساختار کالبدی شهر برآیند تمام نیروهایی است که باعث به وجود آمدن و شکلگیری یک سکونتگاه میشود و دارای نمود عینی و ذهنی است. رشد و توسعه شهرها، براثر حوادث مختلف در تمام ادوار تاریخی، دارای افول و صعود بوده است. امروزه آگاهی از ساختار کالبدی شهر و دلایلی که در دورههای مختلف بر چگونگی گسترش فضایی آن حاکم بوده، برای کنترل گسترش آن ضرورت دارد و یکی از عوامل مهم تاثیرگذار در میزان موفقیت برنامهریزان و طراحان شهری است. این تحقیق با هدف شناسایی و اولویت بندی عوامل فرهنگی موثر بر ساختارکالبدی شهر با تاکید بر معماری بومی نوشته شد. تحقیق حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر روش توصیفی - تحلیلی است. در جهت جمع آوری اطلاعات از روش کتابخانهای و میدانی استفاده شد. جامعه آماری پژوهش را کارشناسان و متخصصین معماری و برنامه ریزی شهری تشکیل میدادند که حجم نمونه 30 نفر برآورد شد. در جهت دستیابی به اهداف مدنظر در این پژوهش از تکنیک دلفی فازی و مدل BMW استفاده شد. نتایج حاصل از تکنیک دلفی فازی تایید کننده عوامل و زیرعاملهای شناسایی شده بود. نتایج منتج از مدل BMW نشان دهنده آن بود که از بین عوامل شناسایی شده عامل محرمیت با امتیاز نهایی298/0 در رتبه اول، عامل کیفیت امنیت با امتیاز نهایی 273/0 در رتبه دوم، عامل ارتباط با طبیعت و تعاملات اجتماعی با امتیاز نهایی 220/0 در رتبه سوم و عامل سلسله مراتب با امتیاز نهایی 209/0 در رتبه چهارم قرار گرفته است.
Many factors, including cultural factors, currents and schools of thought, and patterns of urbanization in the world are influential in the physical structure of a city. The physical structure of the city is the result of all the forces that give rise to the formation and formation of a settlement and has an objective and mental appearance. The growth and development of cities, due to various events in all historical periods, has been declining and rising. Nowadays, knowledge of the physical structure of the city and the reasons that govern its spatial expansion in different periods is necessary to control its expansion and is one of the important factors influencing the success of urban planners and designers. This study was written with the aim of identifying and prioritizing cultural factors affecting the physical structure of the city with emphasis on indigenous architecture. The present research is applied in terms of purpose and descriptive-analytical in terms of method. Library and field methods were used to collect information. The statistical population of the study consisted of experts and specialists in architecture and urban planning, with a sample size of 30 people. In order to achieve the objectives of this study, the fuzzy Delphi technique and the BMW model were used. The results of fuzzy Delphi technique confirmed the identified factors and sub-factors. The results of the BMW model showed that among the identified factors, the privacy factor with a final score of 0.298 in the first place, the security quality factor with a final score of 0.273 in the second place, the nature connection factor and social interactions with a final score of 220 / 0 is in the third place and the hierarchical factor is in the fourth place with a final score of 0.209.
Machine summary:
نتايج منتج از مدل BWM نشان دهنده آن بود که از بين عوامل شناسايي شده عامل محرميت فضايي با امتياز نهايي٠/٢٩٨ در رتبه اول ، عامل ارزش هاي مذهبي با امتياز نهايي ٠/٢٤٥ در رتبه دوم ، عامل امنيت با امتياز نهايي ٠/١٨٧ در رتبه سوم ، عامل ساختار ارتباطات اجتماعي با امتياز نهايي ٠/١٥٩ در رتبه چهارم و عامل ارتباط با طبيعت با امتياز نهايي ٠/١٣٤ در رتبه پنجم جايي گرفته است .
سخينيا و همکاران (١٣٩٨)، 4 Nejad & Walker 5 Macchiavello & Corti 6 Lane 7 Jones پژوهشي با عنوان بررسي شاخص هاي کيفي پايداري فرهنگي در پيوند با شاخص هاي کمي تراکم کالبدي (مطالعه موردي: سه مجموعه مسکوني در کلانشهر تبريز) انجام داده اند.
مفاهيم موثر در بسط و بازشناسي رابطه کالبد، معماري و فرهنگ واجتماع (رجوع شود به تصویر صفحه) فرهنگي جهان بيني و اعتقادات آئين ، تبادلات فرهنگي، سنت ها، ارزش ها و معيارهاي رايج در جامعه ، احکام و مقررات عوامل خاص انساني انديشه و توانايي ها، خصوصيات ح تي، نيازها و خواسته هاي حاکمان با استفاده - کنندگان در اين ميان عوامل فرهنگي به عنوان قوي ترين عامل در شکل دهي به بيان هنري و دستيابي به شاخصه هاي مؤثر معماري وساختار کالبدي شهر هر دوره از جمله الگوها - افکار و معاني در مراجع گذشته به صورت عاملي جامع مورد تحليل قرار مي گيرد(کوتک ٢٠٢:٢٠٠٢،٨).