Abstract:
در آیه مودت خداوند متعال، دوستی اهل بیت: را برای مسلمانان واجب کرده است. در این مقاله مصادیق این آیه در منابع روایی اهل سنت بحث و بررسی خواهد شد. روشن کردن مصادیق ذوی القربی در روایات اهل سنت، از حیث علمی به حل مسئله تاریخی و قرآنی یاری میرساند و از حیث عملی نیز موجب وحدت بین مسلمین و تقریب مذهبی خواهد شد. دوستی مصادیق ذوی القربی، موجب دلبستگی و متابعت از سخنان و سیره آنها خواهد شد. روش تحقیق در این مقاله روش روایی و تحلیلی است. در این روش با تکیه بر روایات تفسیری اهل سنت، روشن شد که مصداق بارز «ذوی القربی» درآیه مودت، اهل بیت پیامبر(ص) و بهویژه حضرت علی(ع) ، فاطمه زهرا(س)، امام حسن(ع) و امام حسین(ع) است.
The Holy Quran asserts that it is binding for all Muslims to manifest their noblest sense of cordiality (mawaddah) to the Ahl al-Bayt. Sunni tafsir works also shed light on this point, hence a step toward coming up with proximity with Shi`is. The present paper deals with this point as indicated in Sunni tafsir works in that the Ahl al-Bayt consists of the Prophet Muhammad, Imam `Ali, Fatimah al-Zahra, Imam al-Hasan, and Imam al-Husayn.
Machine summary:
گروه دیگری نیز این روایت را از طرق مختلف از یحیی بن عبد الحمید الحمانی نقل کردهاند؛ از جمله یحیى أبونعیم، در كتاب خودش ما نزل من القرآن فی علیّ آورده است: «قال: حدّثنا أبو محمد بن حیّان، قال: حدّثنا أبو الجارود، قال: حدّثنا إسماعیل بن عبد اللَّه، قال: حدّثنا یحیى قال: حدّثنی حسین بن الحسن، عن قیس عن الأعمش، عن سعید بن جبیر: عن ابن عبّاس قال: لمّا أنزلت: (قُلْ لا أَسْئَلُكُمْ عَلَیْهِ أَجْراً إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِی الْقُرْبى) قالوا: یا رسول اللَّه من هؤلاء الذین أمرنا اللَّه بمودّتهم قال: علیّ و فاطمة و ابناهما» (حاکم حسکانی،1411: 2/190).
السیّد الأجلّ یحیى بن الموفق باللَّه در امالی خودش در باب فضائل علیّ(، این روایت را با سلسله سند ذیل نقل نموده است: «قال: أخبرنا أبو الحسین أحمد بن علیّ التوزی القاضی بقراءتی علیه ببغداد، قال: أخبرنا أبو عبید اللَّه محمد بن عبید اللَّه المرزبانی قال: حدّثنا أبو حفص عمر بن داود بن عنبسة المعروف بابن بیان العمانی قال: حدّثنا محمّد بن عیسى الواسطی أبو بكر، قال: حدّثنا یحیى بن عبد الحمید الحمانی قال: حدّثنا الحسین بن الحسن الأشقر، عن قیس بن الربیع عن الأعمش عن سعید بن جبیر: عن ابن عباس رضی اللَّه عنه قال: لما نزلت (قُلْ لا أَسْئَلُكُمْ عَلَیْهِ أَجْراً إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِی الْقُرْبى) قالوا: یا رسول اللَّه من هؤلاء الذین أمرنا اللَّه بمودتهم قال: فاطمة و ولدها» (مرشد باللَّه، 1422: 144؛ حاکم حسکانی،1411: 2/191).