Abstract:
پست مدرنیسم جریانی با حوزه معنایی گسترده است که در ابتدا بیشتر برای توصیف داستانها و رمانهایی استفاده میشد که در آن، سبکهای مختلف نگارش تلفیق میگشت. در این جستار، نگارندگان برآن هستند تا با بهرهگیری از شگردهای پُست مدرنیستی، مانند تغییر زاویه دید، بههمریختگی زمان و مکان، ابهام، پارودی، بینامتنیت و ارتباط فرامتنی، تناقض، صنعتهای ادبی و زبان شاعرانه، سلب اقتدار، سیلان روایت، کولاژ، تغییر کانون روایت و اسطورهزایی و... این رمان را بررسی و تحلیل کنند. در بحث زبان شاعرانه باید گفت که نجدی به سبک ویژۀ خود دست یافته است که این امر در نویسندگان دیگر این سبک در ایران کمتر دیده میشود. هنجارگریزیهای زبانی، واژگانی، معنایی و آشناییزداییهای او، نشان از جهانبینی خاص نویسنده دارد و تلاش و تقلای او را برای ایجاد تغییرات هم در فرم و هم در محتوا، آشکار میکند. همچنین هدف این مقاله پاسخ به این سؤال است که «مهمترین مؤلفههای پسامدرن آثار بیژن نجدی کداماند؟» روش پژوهش در این مقاله نیز از نظر هدف با توجه به ماهیت آن، از نوع تحقیق نظری است که بر پایۀ مطالعۀ کتابخانهای انجام شده و از دیدگاه روش تحقیق، پژوهشی- توصیفی- تحلیلی است.
Postmodernism is a broad semantic field that was initially used to describe stories and novels in which different writing styles were combined. In this essay, the authors intend to take advantage of postmodernist techniques such as: Angle change, time and space shuffle, ambiguity, side effects, Intertextuality and Hypertextuality, Contradiction, figures of speech and poetic language, Deprivation of authority, the collapse of the grand narratives, steam of narration, collage, change the focus of narration and mythology and so on… review and analyze this novel. The purpose of this article is also to answer this question: "What are the most important postmodern components of Bijan Najdi's work?" The research method in this article is also theoretical based on the purpose of this study and from a research methodological point of view, it is a descriptive-analytical research.