واکاوی جایگاه سعادت در مکتب اخلاقی و سیاسی افلاطون Journal Article

هدف پژوهش حاضر تبیین نوع نگاه افلاطون به جهان زندگی و حیات است، آنجا که این فیلسوف با اتکاء به اصولی ثابت، صحبت از غایت حیات می‌‌کند و به زبان استادش سقراط، سخن می‌‌گوید و سعادت را به عنوان غایت‌‌الغایات مطرح می‌‌کند. سوال اصلی پژوهش این است که آیا میان اندیشه سیاسی و اندیشه اخلاقی افلاطون ارتباطی وجود دارد؟ نقطه‌‌ی اشتراک این ارتباط چیست؟ روش پژوهش تفسیری ـ انتقادی بوده و نتایج نشان داد همانطور که اخلاق و سیاست در فلسفه سیاسی کلاسیک، پیوندی عمیق دارند، مفهوم سعادت به خصوص در اخلاق غایت‌‌محور کلاسیک، نیز حلقه وصل اخلاق و سیاست است.

The purpose of the present study is to explain Plato’s perspective to the world of living and life, as this philosopher relying on some fixed principles, speaks about the purpose of life and in his master’s words, introduces human felicity as Ghayat al-Ghayat (the goal of goals). The main research question is if there is a relationship between Plato’s political and moral ideology and what is their commonality? The method of this research is interpretive-analytical and the results showed that as there is a deep relationship between morality and politics in classic political philosophy, felicity especially in the classic theological morality, interrelates politics and morality together.