Abstract:
تسخیر آسیای صغیر آغاز یک ارتباط طولانیمدت میان پارسیان و یونانیان بود که به موازارت تحولات سیاسی، عرصههای فرهنگی را نیز تحت تأثیر قرار داد. حضور پارسیان در این منطقه، دو فرهنگ برآمده از شرق و غرب را با ماهیتهای متفاوت در یک فرایند فرهنگپذیری قرار داد. این فرایند جریانی پیوسته بود که بهصورت محدود آغاز شد و سپس بهطور گسترده جامعهی پارسی و یونانی را درگیر کرد. نوشتار حاضر با تکیه بر شواهد مکتوب و باستانشناختی، در صدد بررسی و تبیین عواملی است که در فرایند فرهنگپذیری میان سرزمینهای پارس و هلاس نقش اساسی داشتند. میتوان گفت در مرحلهی نخست، شاخصههای فرهنگی در پی تعامل پارسیان با قدرتهای محلی و استخدام هنرمندان و صنعتگران یونانی منتقل شدند. در مرحلهی دوم پیامدهای جنگ و فعالیتهای سیاسی و اقتصادی جریان فرهنگپذیری را تکمیل کرد و سرانجام آثار دگرگونی فرهنگی در آسیای صغیر در پایان دوران هخامنشی و پساهخامنشی پدیدار شد.
واژههای کلیدی: پارسیان، یونانیان، آسیای صغیر، فرهنگپذیری، دگرگونی فرهنگی
The conquest of Asia Minor marked the beginning of a long-standing relationship between the Persians and the Greeks, which, in parallel with political developments, also affected the cultural spheres. The presence of Persians in this region put two cultures from the East and the West with different natures in a process of acculturation. It was a continuous process that began limitedly and then involved the Persian and Greek communities extensively. The present article, based on written and archaeological evidence, seeks to study and explain the factors that played a key role in the process of acculturation between the lands of Persia and Hellas. It can be said that in the first stage, cultural characteristics were transferred following the interaction of the Persians with the local powers and the employment of Greek artists and artisans. In the second stage, the consequences of the war and political and economic activities completed the flow of acculturation, and finally the effects of cultural change in Asia Minor appeared at the end of the Achaemenid and post-Achaemenid periods.
Machine summary:
بررسی و تبیین فرایندها، عوامل و پیامدهای فرهنگ پذیری پارسیان و یونانیان در سده های ششم تا سوم پیش از میلاد اسماعیل سنگاری ،١ مهدی تدین (ورپشتی ) 2 چکیده تسخیر آسیای صغیر آغاز یک ارتباط طولانی مدت میان پارسیان و یونانیـان بـود که به موازارت تحولات سیاسی ، عرصه های فرهنگی را نیز تحت تـأثیر قـرار داد.
دوره ی نخـستِ روابط پارسیان و یونانیان محدود به سرزمین های یونانی نشینِ آسیای صغیر بود و به دنبـال تعامل با گروه های مختلف سیاسی و اجتماعی یونانی آغاز شد که به موازات آن ، تعامل بـا بخش فرهنگی و هنری نیز صورت گرفت .
میلر٧ (١٩٩٧) با بررسی ویژگی های مشترک فرهنگ مادی پارسیان و یونانیان ، عوامل ایـن فرهنـگ پـذیری را بررسـی کـرده اسـت و سرانجام بریان ٨ (١٣٨٦، ١٣٨٧) با تحلیل آثار مادی و مکتوب ، به نقش عوامـل فرهنگـی توجه نشان می دهد.
(1983), “The Seleucid Period”, The Cambridge History of Iran, Vol. 3, Part 1, Cambridge: Cambridge University Press, pp.
- Demosthenes, (2011), The Oratory of Classical Greece, Tr. by Jeremy Trevett, Vol. 14, Texas: University of Texas Press.
- Demosthenes, (2011), The Oratory of Classical Greece, Tr. by Jeremy Trevett, Vol. 14, Texas: University of Texas Press.