Abstract:
قرآن و سنّت گرانسنگ‌ترین سرمایه‌های آسمانی‌اند که گفتارها و پیام‌های خداوند برای رساندن کاروان بشری به کمال مطلوب و آماده شدن برای ملاقات حق را در اختیار ما گذاشته‌اند. درک درست و کامل معارف قرآن کریم، حاجتمند سنّت پیامبر و اهلبیت است. روایات تفسیری اهلبیت که هم پایة سخنان رسول‌خدا در تبیین آیات وحی است و زمینة تلقی همة معانی آن از رسول‌خدا برای صدرالمفسرین علی و تربیت یافتگان مکتب وحی، فراهم بوده است، کانون توجه اندیشمندان و مفسران اسلامی است. تفسیر معاصرانة قرآن‌کریم از جمله آثار سنّت‌گرایی است که به گفتة سید حسین نصر، بر مبنای تحقیقات مستشرقان غربی یا روشنفکران غربزده به رشته تحریر نیامده است و بر خلاف دیگر آثار مستشرقان، درک و دریافت تفسیر آیات وحی در متن سنّت فکری و معنوی مسلمانان را مبنا قرار داده است. این جستار با روش تحقیق توصیفی ـ تحلیلی و مراجعه به منابع مکتوب دینی و تفاسیر فریقین، درصدد بررسی نحوه تعامل جلد نخست این تفسیر با جایگاه اهلبیت و بهره‌گیری از روایات گستردة تفسیری ایشان در فهم و دریافت معانی آیات وحی است. یافته‌های پژوهش نشان می‌دهد که روایات فریقین در بیان فضایل اهلبیت در تفسیر برخی آیات مغفول مانده است و از احادیث تفسیری اهلبیت در حد روایات سایر صحابه و تابعین استفاده نشده و دستیابی تفسیر معاصرانة قرآن‌کریم به معارف وحی که بخشی از این آیینه تجلی حق، تنها در قلب پاک معصومین جای گرفته و در گفتار و کردارشان بروز یافته، با کاستی مواجه است.
The Quran and Sunnah are the most precious celestial assets that have given us the divine words and messages in order to lead our caravan to the desired perfection and to prepare us to face the truth. A correct and complete understanding of the teachings of the Quran requires the tradition of the Prophet and the Ahl al-Bayt (A.S). The interpretive narrations of the Ahl al-Bayt (A.S), which are equal to the Divine Messenger’s words in explaining the verses of revelation and are the ground for considering all its meanings from the Divine Messenger of God for the Leading Commentator, Ali (A.S) and the educated of the school of revelation have been focused by the of Islamic thinkers and commentators. “The Contemporary Interpretation of the Holy Quran” [= “The Study Quran”] is one of the works on behalf of Traditionalism [=Perennial Philosophy] which, according to Seyyed Hossein Nasr, has not been compiled based on of the Western Orientalists or Westernized intellectuals’ researches. Unlike other Orientalists’ works, it is based on the understanding and perception of the interpretation of revelatory verses in the text of intellectual tradition and Muslims’ spirituality. This research with descriptive-analytical research method and referring to the written religious sources and interpretations of the two major sects, seeks to investigate how this interpretation interacts with the position of the Ahl al-Bayt (A.S) and usage of their comprehensive interpretive narrations in order to understand and percept the meanings of revelation. The findings of the research indicate that the narrations of the two major sects have been neglected in expressing the virtues of the Ahl al-Bayt (A.S) in the interpretation of some verses, and the interpretive hadiths of the Ahl al-Bayt (A.S) have not been used as much as the narrations of other Companions and Followers [Tabi’een] and achieving “The Contemporary Interpretation of the Holy Quran” [= “The Study Quran”] the teachings of revelation is facing with lack as these some parts teachings which are the mirror of the divine manifestation are located only in the pure heart of the infallible ones and are manifested in their words and conducts.
Machine summary:
یافته‌های پژوهش نشان می‌دهد: روایات فریقین در بیان فضایل اهلبیت ( در تفسیر برخی آیات مغفول مانده و از احادیث تفسیری اهلبیت ( در حد روایات سایر صحابه و تابعین استفاده نشده است و دستیابی تفسیر معاصرانه قرآن کریم به معارف وحی که بخشی از این آیینه تجلی حق، تنها در قلب پاک معصومین ( جای گرفته و در گفتار و کردارشان بروز یافته، با کاستی مواجه است.
ک: مفید، الإرشاد،1377: 233)؛ و زمینه تلقی همه معانی قرآن از رسول خدا ( برای امام علی ( فراهم بوده است (شریف رضی، نهج‌البلاغه، 1379: خطبه/1)؛ و بنا بر روایات پیامبر (، آن حضرت و فرزندانش حجت‌های خدا بر مردم و درهای علم در امت پیامبرند (حسکانی، شواهد التنزیل لقواعد التفضیل، 1411:1/76)، جستار حاضر می‌کوشد تا در نخستین اثر فارسی، با روش تحقیق توصیفی ـ تحلیلی و با روش اسنادی و بهره‌گیری از آیات قرآن کریم و مراجعه به منابع مکتوب دینی و تفاسیر، به پاسخ این پرسش دست یابد که اهلبیت ( و روایات تفسیری ایشان در جلد نخست تفسیر معاصرانه قرآن کریم چه جایگاهی دارند و بیانات ایشان چه تأثیری بر این تفسیر گذاشته است؟ میزان روایات ائمه ( در جلد اول تفسیر معاصرانه قرآن کریم چگونه است و آیا سیّد حسین نصر و ویراستاران «قرآن‌شناخت»، برای اهلبیت ( و تفسیر ایشان جایگاهی قائل‌اند؟ فرض مسئله آن است که با وجود تلاش ویراستاران برای نگارش اثری مبتنی بر سنّت اسلامی کلاسیک برای آشنایی خوانندگان با شیوه‌های مختلف فهم و تفسیر قرآن از جانب مسلمانان، روایات فریقین در بیان فضایل اهلبیت ( در تفسیر برخی آیات مورد بی‌توجهی است و از روایات تفسیری اهلبیت ( در حد روایات سایر صحابه و تابعین استفاده نشده است.
(
, 
, 
)
