چشم‌اندازهای تعلیم و تربیت اسلامی در معنابخشی به زندگی انسان در کلام امیر بیان Journal Article

انسان عصر فناوری، به‌رغم بهره‌مندی از امکانات متنوع مادی، بیش از گذشته مضطرب، افسرده و تنها به نظر می‌رسد و مشکلات او به گونه‌ای روزافزون، پیچیده‌تر می‌شوند. در چنین فضایی، انسان در تلاش است تا از راه‌های مختلفی به کشف «معنای زندگی» خود نایل آید. هدایت افراد جامعه به سوی یافتن معنای واقعی در زندگی و ارائة منابع اصیل به آنان، از مهم‌ترین مسئولیت‌های نهادهای تعلیم و تربیت است و در این راستا، نگاه پیوندگرايانه به ساحت‌های مختلف زندگی انسان، می‌تواند راهگشا باشد. يكي از اين ساحت‌هاي بنيادين، تعليم و تربيت ديني است. آموزه‌هاي قرآن کریم و اهل بيت، در جهت‌دهی به جامعه و معنابخشی به زندگی افراد، شایستة توجه بسیار هستند. بر همین‌ اساس، پژوهش حاضر با هدف تبیین مؤلفه‌های معنای زندگی از دیدگاه امام علی و بر مبنای کتاب نهج‌البلاغه انجام پذیرفته ‌است. برای نیل به این‌هدف، مؤلفه‌های معنای زندگی از منبع ياد شده استخراج شدند و بخش‌هایی که مبنایی‌تر می‌نمودند، بررسي شدند؛ سپس کارکردهای تربیتی هر کدام از آن‌ها تبیین و توجیه شد. در نهایت، با توجه به این‌که در نهج‌البلاغه مؤلفة ایمان، به مثابة پیش‌زمینة دیگر مؤلفه‌ها مطرح شده و فراواني آن شایستة توجه است، به تبیین اجزای این ‌مؤلفه و کارکردهای تربیتی ویژة آن پرداخته شده‌ است. نتایج پژوهش حاضر نشان داد که نهج‌البلاغه، به عنوان یکی از منابع اصیل اسلامی می‌تواند از مبانی مهم تعریف و اشاعة معنای زندگی باشد. به مقالة حاضر با بحث و نتیجه‌گیری از یافته‌های پژوهش و ارائة پیش‌نهادهایی برای پژوهش‌های آتی مُهر ختام زده‌ايم.