Abstract:
بر اساس تئوری نمایندگی، یکی از انگیزههای مدیریت سود، کاهش تعهدات و پرداختهای مالیاتی از طریق کمینه سازی نرخ موثر مالیات است. استراتژیهای مالیاتی یا با اهداف کوتاه مدت و فرصت طلبانه، نرخ موثر مالیاتی را کاهش میدهند یا با هدف کاهش مالیات در بلندمدت و ایجاد ارزش برای شرکت. هدف این پژوهش ارزیابی پایداری مالیاتی و ریسک مالیاتی آتی با کمک نرخ موثر مالیات در شرکتهای دارای مالکیت دولتی و خصوصی، در بورس اوراق بهادار تهران، برای بازه زمانی ۱۳۸۶ تا ۱۳۹۵ در نمونهای مشتمل بر ۱۵۹ شرکت است. نتایج نشان میدهد شرکتهای با نرخ موثر مالیاتی بالاتر، پایداری مالیاتی بیشتری دارند.
According to Agency Theory, one of the objectives of earning management is, to reduce liabilities and tax payments through minimizing the effective tax rate. Either, by short-term and opportunistic goals or by reducing long-term taxes and creating firm value, tax strategies reduce the effective tax rate. The purpose of this paper is to determine the effect of effective tax rates on tax persistence and future tax risk of the firms listed in the Tehran Stock Exchange for the period of 2008 to 2017. The data has been analyzed using a sample of 159 firms which are selected through Systematic Elimination Method. We found that firms having higher tax rates have higher tax persistence.
Machine summary:
ارزیابی پایداری مالیاتی و ریسک مالیاتی آتی شرکت با تأکید بر نوع مالکیت فرشته دارش ١ سید علی واعظ ٢ مهدی بصیرت ٣ احمد کعب عمیر٤ تاریخ دریافت : ١٣٩٧/٧/١، تاریخ پذیرش : ١٣٩٧/١٢/٨ چکیده بر اساس تئوری نمایندگی، یکی از انگیزه های مدیریت سود، کاهش تعهدات و پرداخت های مالیاتی از طریق کمینه سازی نرخ مؤثر مالیات است .
هدف این پژوهش ارزیابی پایداری مالیاتی و ریسک مالیاتی آتی با کمک نرخ مؤثر مالیات در شرکت های دارای مالکیت دولتی و خصوصی، در بورس اوراق بهادار تهران ، برای بازه زمانی ١٣٨٦ تا ١٣٩٥ در نمونه ای مشتمل بر ١٥٩ شرکت است .
Tax Persistent مالیاتی به معنای پایداری در سود بعد از کسر مالیات و قابلیت پیش بینی جربان های نقدی آتی است که در بلند مدت برای شرکت ایجاد ارزش مینماید (مک گوایر و همکاران ، ٢٠١٣: ٢).
کمینه سازی نرخ مؤثر مالیات ، همچنین منجر به ایجاد هزینه هایی از جمله جرائم مالیاتی و هزینه های تأمین مالی اضافی برای شرکت شده و باعث کاهش نقدینگی در آینده ، ابهام در پرداخت های مالیاتی آتی و افزایش ریسک مالیاتی ١ گردد (هاتچز و ریگو، ٢٠١٥؛ ٦).
نیومن و همکاران (٢٠١٣: ٢) در فاصله سال های ١٩٩٨ تا ٢٠٠٩ به بررسی این موضوع پرداختند که آیا ریسک مالیاتی، نرخ مؤثر مالیات شرکت ها را کاهش میدهد؟ نتایج نشان داد که بین ریسک مالیاتی با نرخ مؤثر مالیات نقدی آتی و مالیات بر عملکرد رابطه ای منفی وجود دارد.
برای نمونه جنتر و همکاران (٢٠١٧) نشان دادند شرکت های دارای نرخ مؤثر مالیات پایین تر، پایداری مالیاتی بیشتری دارند که با نتیجه پژوهش حاضر مغایرت دارد.