Abstract:
همکاری دانشگاه با صنعت موضوع جدیدی نیست. هرچند که مدلهایی برای این نوع ارتباط وجود دارد، که قبلا استفاده یا تست شده است، اما این مدلها در بعضی از کشورها و جوامع ناکارآمد و نامناسب هستند. بنابراین در این مطالعه به طراحی مدلی در تحلیل سطح همکاری دانشگاه و صنعت در ایران میپردازیم. به علاوه شرایطی را که بر سر راه ارتباط دانشگاه با صنعت مانع تراشی میکند را مورد آزمون قرار دادهایم. از این رو در این مطالعه به منظور رتبه بندی موانع دانشگاه و صنعت و طراحی مدلی در این زمینه از آزمون فریدمن و مدل سازی ساختاری تفسیری استفاده شده است. از آن جا که روش ISM مبتنی بر نظر خبرگان میباشد، از نظرات ۳۳ متخصص در حوزه دانشگاه و صنعت استفاده شده است. نتایج حاصل از این پژوهش، منجر به سطح بندی موانع توسعه همکاری دانشگاه و صنعت و طراحی مدلی از این عوامل شد. همچنین یافتهها نشان داد که عدم وجود اعتماد دو طرفه میان دانشگاهیان و صنعت گران، تقضا محور نبودن طرحهای تحقیقاتی و پایان نامهها و کمبود مسائل انگیزشی به ترتیب از مهمترین موانع در توسعه همکاری دانشگاه و صنعت هستند.
Cooperation between university and industry is not a new topic. Although there are some tested and used models for characterizing and analyzing this cooperation, these models have proven to be inefficient and unsuccessful in some countries. Therefore in this study we developed a model to analyze the level of university industry cooperation in Iran. Furthermore we identified and ranked the barriers hampering and blocking this cooperation. In order to do so we used Interpretive Structural modeling (ISM) and Friedman test. Since ISM is based on the views of scholars we asked 33 experts both from university and industry to provide their views and comments about the present condition of university industry cooperation. Using research findings we ranked barriers that hamper university industry cooperation respectively as: 1- lack of trust between industry sector and academia; 2- lack of demand centered research and dissertations; and 3-motivational issues.