Abstract:
مشکلات سلامت روان گاهی خود را در قالب مشکلات جسمانی و شکایات روانتنی بروز می‌دهند که در صورت عدم شناسایی و رسیدگی به‌‌موقع، مزمن شده و مشکلات آتی را به دنبال خواهد داشت. هدف از پژوهش حاضر بررسی نقش خودکارآمدی کودک دررابطة بین رویدادهای آسیب‌زای کودکی و بروز شکایات روانتنی بود. جامعة پژوهش، شامل کلیة دانش آموزان 10-14ساله پسر شهر تهران بود. به این منظور نمونه‌ای متشکل از 215 نفر از دانش‌آموزان پسر پایۀ پنجم و ششم دبستان از دو مدرسۀ پسرانه که از مناطق 11 و 18 شهر تهران به صورت در دسترس انتخاب شده بودند، در پژوهش شرکت کردند. پرسشنامه‌های پژوهش عبارت بودند از: پرسشنامه‌های خودکارآمدی کودکان (موریس)، فرم وقوع حوادث آسیب‌زای زندگی (گرینوالد و روبین) و مقیاس شکایات روانتنی (تاکاتا و ساکاتا). نتایج حاصل از تحلیل میانجی و تعدیلگر نشان داد که متغیر خودکارآمدی کودک نقش تعدیلگر نداشته، بلکه به عنوان میانجی در رابطۀ بین رویدادهای آسیب‌زای کودکی و بروز شکایات روانتنی نقش بازی می‌کند، لذا درمان‌های مربوط به کاهش شکایات روانتنی کودکان و نیز درمان‌های مربوط به کودکان آسیب‌دیده می‌بایست مؤلفة ارتقای خودکارآمدی را نیز در دستور کار خود قرار دهند.
Mental health problems sometimes manifest themselves in the form of physical problems and psychosomatic complaints. Moreover, these symptoms can become chronic and cause more problems in the future if not identified and treated in time. This study investigated the role of child’s self-efficacy in the relationship between childhood traumatic events and the incidence of psychosomatic complaints. The population included all 10-14 years old boys of Tehran city. A sample of 215 boys was made by convenience sampling method. The participants were selected from fifth and sixth grades of two all-boys elementary schools at 11th and 18th districts in Tehran. Research questionnaires include the following: The Self-Efficacy Questionnaire-Children (Morris), the Lifetime Incidence of Traumatic Events (Greenwald and Rubin) and the Psychosomatic Complaints Scale (Takata and Sakata). Data were analyzed by mediator and moderator analysis. Results showed that the children’s self-efficacy variable was not a moderator between the traumatic events and the occurrence of psychosomatic complaints, but it was a mediator. Therefore, treatments aimed to reduce psychosomatic complaints and treat traumatized children, should include self-efficacy promotion in their agenda.
Machine summary:
هدف از پژوهش حاضر بررسي نقش خودکارآمدي کودک در رابطۀ بين رويدادهاي آسيب زاي کودکي و بروز شکايات روان تني بود.
Ports, Holman, Guinn, Pampati and Dyer 4 .
Myers, Trobliger, Bortnik and Zeng 2.
Kascakova, Furstova, Hasto and Madarasova-Geckova 3.
Guidetti, Cerutti, Faedda and Natalucci 4.
Planellas, Magallón-Neri, Kirchner and Forns 5 .
از آنجاکه يکي از مؤلفه هاي مهم درساختار شخصيتي يک کودک يا نوجوان حس خودکارآمدي است و براي مديريت خود درمواجهه با مشکلات ، باورهاي خودکارآمدي ضروري هستند (برجي ، پاريلا، لاروچ و ديکن ١، ٢٠١٩) لذا هدف اين پژوهش بررسي نوع نقش خودکارآمدي کودک دررابطۀ بين رويدادهاي آسيب زاي کودکي و شکايات روان تني بود.
فرضيه هاي مورد نظر دراين پژوهش عبارت بودند از: x بين رويدادهاي آسيب زاي کودکي ، شکايات روان تني و خودکارآمدي رابطۀ معنادار وجود دارد.
1 Self -Efficacy Questionnaire for Children 2 Muris 3 Social self-efficacy 4 Academic self-efficacy 5 Emotional self-efficacy 6 Han, Choi, Kang and Kim نمرة بيشتر به معناي سطح بالاتر خودکارآمدي است (هان و همکاران ، ٢٠٢٠).
1 Lee, Ban, Kim and Kim 2 Ezell, Harrison, Jiang and Li 3 Hirsch, Wolford, LaLonde and Brunk مقياس شکايات روان تني ١: مقياس شکايات روان تني را تاکاتا و ساکاتا ٢ در سال ٢٠٠٤ براي سنجش شکايات روان تني نوجوانان ژاپني ساخته اند.
Frequency of Life Traumatic Events and their Psychological Impacts in 7-15 Years Old Urban Students of Kermanshah City in 2006, Journal of Kermanshah University of Medical Sciences, 12(2), 190- 201 [Text in Persion].
(
, 
, 
)
