Abstract:
مطالعه حاضر، با هدف بررسی اکتشافی تحلیل چرایی توسعه‌نیافتگی گردشگری فرهنگی در مناطق روستایی استان لرستان، از لحاظ پارادایم، جزو تحقیقات کیفی بود و تحلیل داده‌های پژوهش بر مبنای نظریه بنیانی انجام شد. جامعه آماری تحقیق شامل کارشناسان سازمان‌های مرتبط با گردشگری در استان لرستان بود و نمونه‌گیری به‌صورت هدفمند انجام گرفت و تا رسیدن به مرحله اشباع نظری ادامه یافت. داده‌های مورد نیاز از راه مصاحبه‌های عمیق، متمرکز و نیمه‌ساختاریافته گردآوری شد. نتایج بهدستآمده به استخراج مدل چرایی توسعه‌نیافتگی گردشگری فرهنگی در روستاهای استان لرستان در قالب چارچوب اشتراوس و کوربین و همچنین، شناسایی هسته محوری توسعه‌نیافتگی انجامید و نشان داد که چرایی توسعه‌نیافتگی گردشگری فرهنگی را باید در درک نامناسب و پذیرش پایین جامعه میزبان، بستر نامناسب خلاقیت و کارآفرینی در روستاها، فقدان آموزش مناسب برای توسعه گردشگری، فقدان زیرساخت‌های ارتباطی و رفاهی، مدیریت ضعیف و راهبرد ناکارآ، افت جاذبه‌های مناطق گردشگری و چالش‌های نهادی و قانونی جستوجو کرد.
The purpose of this study was to explore the underlying causes of cultural tourism underdevelopment in rural areas of Lorestan province of Iran. It would be categorized as a qualitative research, using grounded theory to analyze data. The statistical population included experts from tourism related organizations of the province. A number of 20 experts were selected in a purposeful sampling method to reach theoretical saturation stage and the required data were collected through in-depth and semi-structured interviews. The study results led to the extraction of the model of cultural tourism underdevelopment based on Strauss and Corbin framework and showed that the reasons of cultural tourism underdevelopment should be sought in the inadequate understanding and low acceptance of the host community, inappropriate context of rural creativity and entrepreneurship, lack of proper education for tourism development, lack of communication and welfare infrastructure, poor management and inefficient strategy, declining tourist attractions, and institutional and legal challenges.
Machine summary:
نتايج به دست آمده به استخراج مدل چرايي توسعه نيافتگي گردشگري فرهنگي در روستاهاي استان لرستان در قالب چارچوب کوربين و اشتراوس و همچنين ، شناسايي هسته محوري توسعه نيافتگي انجاميد و نشان داد که چرايي توسعه نيافتگي گردشگري فرهنگي را بايد در درک نامناسب و پذيرش پايين جامعه ميزبان ، بستر نامناسب خلاقيت و کارآفريني در روستاها، فقدان آموزش مناسب براي توسعه گردشگري، فقدان زيرساخت هاي ارتباطي و رفاهي، مديريت ضعيف و راهبرد ناکارآ، افت جاذبه هاي مناطق گردشگري و چالش هاي نهادي و قانوني جست وجو کرد.
Nasing et al روستايي و عدم توجه به معماريهاي خاص روستايي و عدم حفاظت از محيط زيست روستايي توسط روستاييان و جذاب نبودن روستاها عدم آگاهي از مزاياي فعاليت هاي گردشگري، عدم وجود زيرساخت هاي اساسي در ٢٠١٣ ,Breugel روستاها، عدم دسترسي به روستاهاي داراي قابليت توسعه گردشگري و نبود هماهنگي و تعامل بين سازمان هاي مختلف پايين بودن اطلاعات مردم محلي از اهميت و نقش گردشگري و انواع مختلف آن ، Mustapha and بيتوجهي به آموزش مردم محلي در زمينه برخورد با گردشگران ، فقدان منابع مالي کافي Saufi et ;٢٠١٣ ,Azman براي ايجاد فعاليت هاي گردشگري توسط روستاييان ، عدم اولويت بخش گردشگري (٢٠١٤ ,.
اين طبقه محوري تحت تأثير شرايط علي پذيرش پايين جامعه ميزبان و نگرانيهاي تغيير فرهنگي، بستر حاکم (شامل مديريت ضعيف و فقدان فرهنگ سازي گردشگري) و چالش هاي قانوني و نهادي به عنوان شرايط مداخله گر است و نبود جذابيت فرهنگي در روستاهاي استان براي سرمايه گذاري و به تبع آن ، رغبت پايين سرمايه گذاران عامل اثرگذار به شمار ميرود.
(
, 
, 
)
