Abstract:
زﻣﯿﻨﻪ و ﻫﺪف: ﺣﻖ ﺑﺮ ﺳﻼﻣﺖ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﯾﮑﯽ از ﻣﺼﺎدﯾﻖ ﺣﻘﻮق ﺑﻨﯿﺎدﯾﻦ ﺑﺸﺮ از اﺑﺘﺪای ﻨﺎﺳﺎﯾﯽ آن در ادﺑﯿﺎت ﺣﻘﻮق ﺑﺸﺮ ﺑﯿﻦ اﻟﻤﻠﻠﯽ ﺗﺎ ﺑﻪ اﻣﺮوز دﭼﺎر ﺗﺤﻮﻻت ﻣﺨﺘﻠﻔﯽ ﺷﺪه اﺳﺖ. ﻣﻘﯿﺎس و ﺷﺪت ﺑﺮﺧﯽ ﺑﯿﻤﺎری ﻫﺎی واﮔﯿﺮدار ﻣﺎﻧﻨﺪ ﮐﻮوﯾﺪ 19 ﺑﻪ وﺿﻮح ﯾﮏ ﺗﻬﺪﯾﺪ ﻋﻠﯿﻪ ﺳﻼﻣﺖ ﻋﻤﻮﻣﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ ﻣﺒﻨﺎﯾﯽ ﺑﺮای اﻋﻤﺎل ﻣﺤﺪودﯾﺖ و ﺗﻌﻠﯿﻖ ﺑﺮﺧﯽ از ﺣﻘﻮق ﻣﺮدم ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺑﺮﻗﺮاری ﻗﺮﻧﻄﯿﻨﻪ و ﻣﺤﺪودﯾﺖ ﺣﻖ ﺑﺮ آزادی ﺗﺮدد، اﯾﺠﺎد ﮐﻨﺪ. ﺗﻮﺟﻪ دﻗﯿﻖ ﺑﻪ ﻫﻨﺠﺎرﻫﺎی ﺣﻘﻮق ﺑﺸﺮ ﺑﻪ وﯾﮋه ﻋﺪم ﺗﺒﻌﯿﺾ و اﺻﻮل ﻣﺒﻨﺎﯾﯽ ﺣﻘﻮق ﺑﺸﺮ ﻣﺎﻧﻨﺪ اﺻﻞ ﻔﺎﻓﯿﺖ و اﺣﺘﺮام ﺑﻪ ﮐﺮاﻣﺖ اﻧﺴﺎﻧﯽ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﺪ اﺑﻌﺎد ﺑﺤﺮان ﻧﺎﺷﯽ از ﺷﯿﻮع ﺑﯿﻤﺎری ﮐﻮوﯾﺪ 19 ا ﺑﻪ ﻣﯿﺰان ﻗﺎﺑﻞ ﺗﻮﺟﻬﯽ ﻣﺤﺪود ﮐﻨﺪ و اﯾﻦ اﻣﮑﺎن را ﺑﺮای دوﻟﺖ ﻫﺎ ﻓﺮاﻫﻢ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﮐﻪ ﻓﻀﺎﯾﯽ را ﺑﺮای واﮐﻨﺶ ﻣﻨﺎﺳﺐ ﭘﯿﺪا ﮐﻨﻨﺪ.
Machine summary:
در اين راستا چند شرط بسيار مهم وجود دارد: اول اينکه ، دولت ها بايد اعمال محدوديت ها و تعليق حقوق را براساس شواهد و مستندات علمي و دقيق انجام دهند (٦)؛ دوم اينکه ، محدوديت ها و تعليق حقوق نبايد به صورت خودسرانه و تبعيض آميز صورت گيرد (٧)؛ سوم اينکه ، محدوديت هاي مزبور بايد به صورت موقت و براي مدت زماني محدود طراحي و اعمال شوند (٨)؛ چهارم اينکه اعمال محدوديت ها و تعليق حقوق نبايد به گونه اي باشد که خدشه اي به کرامت انساني که يکي از حقوق اساسي بشر ميباشد، وارد شود (٩)؛ پنجم اينکه ، بايد يک سازوکار بازبيني و تجديد نظر فوري وجود داشته باشد که در طول مدت اعمال محدوديت ها و تعليق حقوق ، به موارد اضطراري و خاص رسيدگي کند (١٠)؛ ششم اينکه تمام محدوديت ها و تعليق حقوق بايد متناسب با هدف اصلي، يعني کنترل و مهار تهديدات عليه سلامت عمومي باشد (١١).
International Human Rights Law. Cambridge: Cambridge University Press; 2019.
International Human Rights Law. Oxford: Oxford University Press; 2018.
Human Rights, Global Health and Neoliberal Policies.
The Development of Economic, Social and Cultural Rights in International Law. In: Riedel E, Giacca G, Golay C.
Economic, Social and Cultural Rights in International Law: Contemporary Challenges.
International Human Rights Law and Diplomacy.