Abstract:
استاد سیدمحمد حسین بهجت تبریزی،«پدر نوین شعر روستایی»متخلص به
«شهریار»در سال 1285 شمسی در تبریز به دنیا آمد و سا لها در کنار شغل های
دولتی به شعر و شاعری پرداخت تا اینکه در سال 1367 دارفانی را وداع گفت.
او در انواع شعر از جمله قصیده ، غزل، مثنوی، قطعه، رباعی، مفردات، شعر آزاد
و... طبع آزمایی کرده است؛ علاوه بر آن، او منظومه بلند و مشهوری به نام
«حیدبابایه سلام»را به ترکی سروده است که شعر او به ویژه در غزلیاتش، در
پاره ای از موارد با اشعار شاعران بزرگی همچون سعدی و حافظ برابری
می کند.
درون مایه ی اشعار او در این آثار مضامین اجتماعی، مذهبی، ملی، عشقی و
عرفانی و .. را در برمی گیرد که در این گفتار به مضمون اجتماعی اشعار او به
ویژه در قصاید و منظومه ی ترکی حیدربابای او پرداخته می شود. در واقع شاعر
در اشعار خود، تصویر جامعه عصر خود را م نعکس کرده است . او در این
اشعار مسائل جامعه ی خود را از جمله؛ وضع مردم، وطن و میهن، جنگ و
شهادت طلبی، انقلاب و ایثار و انتقاد از سران کشور و نیز طبیعت و مردم
روستا و جز آن را نمایش می دهد که با توجه به آن از وضع اجتماعی شاعر
آگاه می شویم.
Machine summary:
اما در مجموع آنچه به عنوان مسائل جامعه در شعر شهريار نمايان ميشود شامل موارد زير است: 1- مسائلي كه در جامعه موجود است و شاعر به انتقاد از اوضاع نابسامان آن ميپردازد: اين گونه ابيات شامل مواردي ميشودكه در آنها به بیان بيامنيتي و ظلم و ستيزه، فجايع و فساد، وضعيت بد مردم، دزدي و جنگ و فقر و بدبختي جامعه و نبود عدالت در اجتماع و بهداشت شهر و مسائلي از اين قبيل ميپردازد.
آنچه از اجتماع در اشعار شهريار نمايان است در 5 مورد خلاصه شده است: 1- مواردي كه شاعر به انتقاد از اوضاع نابسامان جامعه برميخيزد 2- مواردي كه مربوط به مسائل جهاني است 3- مواردي كه مربوط به اشعار وطني شهريار و اشعاري كه در آن او به گذشتههاي ايران فخر ميكند 4- مواردي كه مربوط به انقلاب اسلامي ميباشد 5- مواردي كه شاعر به توصيف طبيعت و مردم روستا ميپردازد.