Abstract:
پژوهش حاضر به منظور بررسی اختلال یادگیری نارساخوانی بود. روش پژوهش
حاضر روش مروری است. خواندن یکی از اساسیترین مهارت های مورد نیاز در عصر
حاضر است. بدیهی است که بروز اختلال در آن میتواند مشکلات زیادی را برای فرد
مبتلا ایجاد کند. نارساخوانی بیشترین درصد دانش آموزان ناتوان یادگیری را به خود
اختصاص می دهد؛ از این رو مطالعه حاضر باهدف بررسی اختلال یادگیری
نارساخوانی انجام شد. روش دیویس به درک این موضوع که نارسا خوانی به علت
آسیب یا ضایعه مغزی نیست، بلکه یک نارسایی ادراکی است کمک می کند. کودکان
نارساخوان می توانند ادارک های حسی خود را ناخودآگاه تغییر دهند و این توانایی
اغلب در رشد مهارت های تحصیلی مناسب، تاثیر زیادی دارند. هدف کابردی این
پژوهش نیز این بود که اطلاعات کافی در مورد کودکان نارساخوان به والدین و
آموزگاران بدهد.
Machine summary:
(لطفي، کاشاني و وزيري، ١٣٨٦) طبق آمارجهاني، شيوع نارسا خواني بين دانش آموزان ٥ تا ١٧ درصد است (کانلن ، رايت ، ناريس وچکلاک، ٢٠١١) در چهارمين متن تجديدنظر راهنماي تشخيصي اختلال و آماري روانـي ، نارسـاخواني بـه ايـن صورت تعريف شده است :پيشرفت در زمينه خواندن بر پايه آمـوزش ، آزمون هنجار شده فردي متناسب بـا سـن ، هـوش و آموزش ، به طور چشم گيري پايين تر از سطح مورد انتظار است (به نقل از نيکخو و آواديس يانس ، ١٣٨٤) عبارت اختلال يادگيري به يک سازه واحد يااختلال اشاره مي کند که با نقض در پيشرفت مهارت هاي تحصيلي مرتبط است ؛ اين اختلال داراي ماهيتي ناهمگن است که اين ناهمگني در الگوهاي تحصيلي، قوت و ضعف پردازش اطلاعات و همچنين در سيستم طبقه بندي اصلي به عنوان اختلالات تحصيلي حوزه خاص مانند اختلال خواندن منعکس مي شود (کِسي، (2012 به طور خاص ، نارسا خواني نوعي اختلال در اشتباه کردن واژه هاي شبيه به هم حدس زدن واژه ها با در نظر گرفتن حروف ابتدا و انتهاي آنها، آينه خواني يا وارونه خواني واژه ها، مشکلات شديد در هجي کردن واژه ها، بي ميلي وانزجار از يادگيري خواندن و دشواري در تشخيص جزء از کل است (بروکس ، برنينجر و ابوت ،٢٠٠١).
راه هاي درمان نارساخواني در درمان اختلال هاي يادگيري، از آموزش فرايندي استفاده مي شود در اين روش درماني، بر ناتواني خاصي که در فرد وجود دارد تمرکز مي کنند و با برنامه هايي که طرح ريزي مي شود، تلاش مي کنند تا بدکارکردي موجود را برطرف کنند کاکاوند (١٣٨٥: به نقل از سيف نراقي و نادري، ١٣٨٩) اغلب مطالعات نشان مي دهد که اين اختلال قابل درمان است و آموزگاران و حتي والدين اگر به دانش و حوصله لازم مجهز باشند قادرند اين مشکل را حل کنند.