همکاری‌های چین و روسیه؛ تحلیلی از منظر تئوری انتقال قدرت Journal Article

نظم بین ‏المللی لیبرال که به‌عنوان نظم مبتنی بر هنجار‏های غربی و یا نظم ایجاد شده به‌وسیله ایالات‌متحده آمریکا شناخته می‏ شود بعد از جنگ جهانی دوم ایجاد شده و با فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی تقویت شد. با وجود این مهم ‏ترین چالشی که این نظم درطی سال‏ های گذشته با آن روبه‌رو بوده است رشد دولت ‏های نوظهوری مانند چین و روسیه است که مخالف سلطه غرب و به‌ویژه آمریکا بوده و به دنبال بهره‌مندی از فرصت‏ های اصلاح در نظم بین ‏المللی هستند. در مقایسه با چین، روسیه نگاه تجدیدنظرطلبانه ‏‏ای به ساختار نظم بین ‏المللی داشته و چالش ‏های بیشتری را ایجاد می ‏کند. ایده اصلی مطرح شده در این مورد حاکی از این است که اگر چه روسیه به تنهایی قادر به مقابله با غرب و ایالات‌متحده آمریکا نیست، حمایت‏ سایر قدرت‏ های بزرگ و به‌ویژه چین، روسیه را به ایجاد چالش برای نظم لیبرالی ترغیب می‏ کند. بنابراین پرسش اصلی پژوهش به این موضوع می‏ پردازد که چه عواملی باعث می‏ شود چین از چالش‏ های ایجاد شده به‌وسیلۀ روسیه برای نظم لیبرالی و هژمونی ایالات‌متحده آمریکا حمایت کند. به‌عنوان پاسخی احتمالی، این پژوهش استدلال می‏ کند چالش ‏های روسیه از سه جهت برای چین حائز اهمیت است. نخست، چالش‏ های روسیه چین را از مواجهه مستقیم با ایالات‌متحده آمریکا دور و در عین حال توجهات را از رشد پکن منحرف می‏ کند؛ دوم، چشم‌انداز ارائه شده از سوی روسیه در تضاد با خواسته ‏های چین نیست و در بسیاری از موارد تأمین‌کننده منافع آن است و در نهایت تضعیف هسته آنگلو - آمریکایی نظم لیبرال که می‏ تواند به تضعیف هژمونی ایالات‌متحده منجر شود، چین را به همکاری و چالشگری روسیه ترغیب می‏ کند. روش پژوهش در این مطالعه توصیفی - تحلیلی است.

The liberal international order, known as the Western-based order or the order created by the United States, was established after World War II and strengthened by the collapse of the Soviet Union. However, the most important challenge that this order has faced in recent years is the growth of emerging powers such as China and Russia, which oppose Western domination, especially the United States, and seek opportunities to reform the international order. Compared to China, Russia takes a revisionist view of the structure of international order and poses more challenges. The main idea here is that although Russia alone is not able to confront the West and the United States, the support of other major powers, especially China, encourages Russia to challenge the liberal order. The main question of the research, then, is what factors motivate China to support Russia's challenges to the liberal order and hegemony of the United States? As a possible answer, this study argues that Russia's challenges are important to China in three ways: First, Russia's challenges protect China from confrontation with the United States and attention to Beijing's growth. Second, the vision offered by Russia does not contradict China's demands and in many cases serves its interests. And finally, the weakening of the Anglo-American core of the liberal order, which could weaken US hegemony, encourages China to cooperate with Russia. The research method in this study is descriptive-analytical

درواقع همان‌گونه که «ایکنبری» عنوان می‏کند بعد از جنگ سرد ایالات‌متحده امریکا به‌عنوان تنها قدرت بزرگ ظهور کرد و در طی دهه‏های گذشته با توجه به توان خود در بسیاری از زمینه‌ها ازجمله سیاسی – اقتصادی و امنیتی – نظامی مبدع و هدایتگر نظم لیبرالی بین‏المللی بوده‌است. • ضعیف و ناراضی: این دسته از دولت‏ها از نظم موجود و جایگاه خود در نظام بین‏الملل ناراضی هستند با وجود این، قدرت کافی ندارند، چنین دولت‏هایی ممکن است با وضعیت موجود کنار بیایند، اما احساس می‏کنند که سهم آنها از منافع بین‌المللی بسیار اندک است، ولی با این حال آن را پذیرفته‌اند (Organski, 1958, p. عموماً استدلال بر این است که این انتقال قدرت همراه با خشونت و جنگ است، اما تئوری انتقال قدرت استدلال می‏کند که انتقال قدرت لزوماً خشونت‌آمیز نیست و متغیر اصلی تعیین‌کننده خشونت یا صلح‌آمیز بودن این است که آیا چالشگر در حال ظهور از رفتار مدافع اصلی نظم موجود (هژمون) رضایت دارد یا خیر، اگر مدافع وضع موجود بخواهد رقیب را به‌طور مناسب با شرایط جدید سازگار کند، انتقال قدرت مسالمت‌آمیز خواهد بود و بنابراین با توجه به افزایش سهم قدرت آن، سهم مناسبی از منافع و وضعیت موجود را به آن پیشنهاد می‏دهد (Yang, 2013, p.