Abstract:
با توجه به اهمیت انتخاب افراد مناسب برای دورکاری، این پژوهش با هدف بررسی نقش درونگرایی در پیامدهای روان شناختی با توجه به متغیرهای جمعیتشناختی در دورکاری در دوره کرونا انجام شد. روش پژوهش همبستگی و نمونهی پژوهش از بین کارکنان دورکار یک شرکت به تعداد ۱۹۷ نفر به صورت دردسترس انتخاب شدند. سپس به ابزارهای پژوهش شامل فهرست افسردگی بک، پرسشنامه نارساییهای شناختی، پرسشنامه فراشناخت، مقیاس احساس تنهایی و پرسشنامه ترس از ارزیابی پاسخ دادند. برای تحلیل دادهها از تحلیلهای همبستگی و رگرسیون استفاده شد. نتایج نشان داد که متغیرهای جمعیت شناختی سن، و موقعیت زندگی پیامدهای روان شناختی را پیشبینی میکند. پس از گنجاندن درونگرایی در مدل، زندگی با دیگران (در مقابل تنها زندگی کردن) با احساس تنهایی، نارساییهای شناختی، ترس از ارزیابی شدیدتر به عنوان تابعی از تغییرات شرایطی مربوط به کرونا همراه بود. ضریبβ در مورد احساس تنهایی منفی است. بدین معنی که در این موقعیت فرد درونگرا تمایل بیشتر به بودن با دیگران نشان میدهد تا از احساس تنهایی خود بکاهد. این یافته در تناقض با پیشینه است. به سازمانها توصیه میشود در انتخاب کارکنان برای دورکاری برای کاهش پیامدهای روان شناختی منفی به شخصیت آنها توجه نمایند.
Given the importance of selecting the right people for teleworking, this study aimed to investigate the role of introversion in psychological consequences according to demographic variables in teleworking during the corona period. The research method was correlational and the research sample was selected from 197 telework employees of a company by convenience sampling. Then they responded to research tools including the Beck Depression Inventory, Cognitive Failure Questionnaire (CFQ), Metacognition Questionnaire, Loneliness Scale, and Fear of evaluation Questionnaire. Correlation and regression analyzes were used to analyze the data. The results showed that demographic variables of age, life situation and recent unemployment predict psychological consequences. After including introversion in the model, living with others (as opposed to living alone) was associated with more severe loneliness, cognitive failures, and fear of evaluation as a result of changes in the conditions by the Coronavirus. The coefficient β is negative about loneliness. That means in this situation the introvert shows a greater tendency to be with others to reduce loneliness. This finding contradicts the background. Organizations are advised to pay attention to their personality when choosing employees to work remotely to reduce negative psychological consequences.
Machine summary:
1 teleworking 2 social distancing 3 Gálvez, Tirado & Martínez 4 Zhang, Moeckel, Moreno, Shuai & Gao 5 Kawada 6 Nakagomi, Shiba, Kondo & Kawachi محروميت از ارتباط اجتماعي باعث کاهش سطح اکسي توسين و افزايش هورمون کورتيزول در بدن مي گردد که احتمال ابتلا به انواع حالات اضطرابي از جمله ترس از ارزيابي را افزايش مي دهد(فولانا، هيدالگو-مازي ، ويتا و رادوئا ١، ٢٠٢٠).
1 Fullana, Hidalgo-Mazzei, Vieta & Radua 2 Zavatti Campos, Cavazotte, Moreno & Quintão 3 Wei 4 Hoffart, Johnson & Ebrahimi 5 Even 6 Tomás, PinazoǦHernandis, Oliver, DonioǦBellegarde et al.
درونگرايي به عنوان يک دارايي براي رشد و موفقيت در انزواي اجتماعي مرتبط 1 Williams, Armitage, Tampe & Dienes 2 Walker 3 Luong, Shields, Petrie & Neumann 4 Tuovinen, Tang & Salmela-Aro با کرونا مورد تاييد قرار گرفته است (ويي ، ٢٠٢٠).
3 Cohen, and Ferrari 4 Philippi & Koenigs 5 Ypsilanti سوال را ايجاد مي کند که رابطه ي درونگرايي با افسردگي ، ترس از ارزيابي ، باور منفي در مورد کنترل ناپذيري و احساس تنهايي در دورکاري در دوره کرونا چگونه است ؟ روش و ابزار روش پژوهش همبستگي بود و کليه کارکنان يک سازمان در شهر اصفهان جامعه آماري را تشکيل مي دادند که در دوران کرونا در سال ١٣٩٩ به صورت دورکاري به انجام وظايف شغلي مي پرداختند و تعداد آن ها ٤٠٨ نفر بود.
1 Beck depression inventory (BDI) 2 cognitive failures questionnaire (CFQ) -باورهاي منفي در مورد کنترل ناپذيري : براي سنجش اين متغير از ١٥ گويه ي مربوط به کنترل ناپذيري افکار وتشابه خطرات ١ در پرسشنامه فراشناخت (کارترايت -هاتن و ولز،١٩٩٧) استفاده شد.