Abstract:
هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه تجارب معنوی روزانه، عواطف مثبت و منفی و جهت گیری زندگی دانشجویان به شیوه تحلیل مسیر بود. جامعه آماری را دانشجویان دوره کارشناسی دانشگاه علوم پزشکی مشهد تشکیل میدادند. تعداد 205 نفر (94 دختر و 111 پسر) از این دانشجویان با روش نمونهگیری خوشهای چند مرحلهای انتخاب شدند و مقیاسهای تجارب معنوی روزانه (DSES، آندروود و ترسی، 2002)، عواطف مثبت و منفی (PANAS، واتسون و همکاران، 1988) و جهت گیری زندگی(LOT، شی یر و همکاران، 1994) را تکمیل کردند. دادهها به روش تحلیل مسیر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که احساس حضور خداوند به واسطه عواطف مثبت و منفی با جهت گیری زندگی رابطه غیرمستقیم و معناداری دارد(01/0>p). رابطه غیر مستقیم میان ارتباط با خداوند و احساس مسئولیت در قبال دیگران با جهت گیری زندگی به واسطه عواطف منفی نیز معنادار بود (01/0>p). مدل تحلیل مسیر از برازش مطلوبی برخوردار بود. به نظر میرسد تجارب معنوی روزانه به واسطه عواطف مثبت و منفی با جهتگیری زندگی دانشجویان رابطه دارند.
The purpose of this study was to investigate the relationship between daily spiritual experiences, positive and negative effects, and students' life orientation through path analysis. The statistical population consisted of undergraduate students of Mashhad University of Medical Sciences. A total of 205 students (94 girls and 111 boys) were selected by multi-stage cluster sampling and completed the Daily Spiritual Experiences Scale (DSES; Underwood & Teresi, 2002); Positive and Negative Affect Scale (PANAS; Watson et al., 1988), and life orientation Test (LOT; Scheier et al., 1994). Data were analyzed by path analysis. The results showed that God’s presence through positive and negative effects has an indirect and significant relationship with life orientation (p<0.01). The indirect relationship between a relationship with God and caring for others with life orientation mediated by negative effects was also significant (p<0.01). The path model also had a good fit. Daily spiritual experiences seem to be related to the students' life orientation through positive and negative effects.
Machine summary:
رويش روان شناسي، سال ١٠ ، شماره ٩، شماره پياپي ٦٦، آذر ١٤٠٠ Rooyesh-e-Ravanshenasi Journal(RRJ),10(9), 2021 تبيين خوش بيني در دانشجويان بر اساس تجارب معنوي روزانه و عواطف مثبت و منفي Explain Optimism in students based on Daily Spiritual Experiences and Positive and Negative Affects فرهاد تنهاي رشوانلو(نويسنده مسئول ) Farhad Tanhaye Reshvanloo* PhD Candidate in Educational Psychology, دانشجوي دکتري روان شناسي تربيتي ، گروه روان شناسي مشاوره و Department of Counseling and Educational تربيتي ، دانشگاه فردوسي مشهد، مشهد، ايران .
چکيده Abstract The purpose of this study was to investigate the هدف از پژوهش حاضر بررسي رابطه تجارب معنوي روزانه ، عواطف مثبت relationship between daily spiritual experiences, و منفي و جهت گيري زندگي دانشجويان به شيوه تحليل مسير بود.
A total of نمونه گيري خوشه اي چند مرحله اي انتخاب شدند و مقياس هاي تجارب 205 students (94 girls and 111 boys) were selected معنوي روزانه (DSES، آندروود و ترسي، ٢٠٠٢)، عواطف مثبت و منفي by multi-stage cluster sampling and completed the Daily Spiritual Experiences Scale (DSES; (PANAS، واتسون و همکاران ، ١٩٨٨) و جهت گيري زندگي (LOT، شي Underwood & Teresi, 2002); Positive and Negative ير و همکاران ، ١٩٩٤) را تکميل کردند.
پژوهش ها نشـــان ميدهند که خوش بيني با اهمال کاري تحصـــيلي (مشـــتاقي و مويدفر، ١٣٩٦)، کنترل تحصيلي (فردافشاري، پورشهريار، شکري و فتح آبادي، ١٣٩٦)، تعهد تحصيلي (سعادت ، داورپناه ، سعيدپور و سميعي، ١٣٩٨)، سازگاري با دانشـگاه (کشـت ورز کندازي و اوجي نژاد، ١٣٩٩)، سـرزندگي تحصـيلي (زاهد بابلان و کريميان پور، ١٣٩٩) و شـادماني دانشـجويان (حمزه پور حقيقي و اسدي مجره ، ١٣٩٨) رابطه دارد.