Abstract:
در حال حاضر یکی از اولویتهای اصلی در روانشناسی، مفهومسازی شیوههای اثرگذاری فرهنگ بر آسیب شناسی روانی است. این پژوهش با هدف بررسی خودکشی در جامعهی ایرانی انجام گرفته و یک مطالعهی مروری نظاممند است. نتایج این مطالعه براساس مقالات چاپ شده در فاصلهی زمانی 1382تا 1395، طی جست و جو در بانکهای اطلاعاتی ایرانی و خارجی از جمله SID،Noormags ، Springer، Google scholar و Science Direct و با استفاده از کلید واژههای خودکشی در ایران، شیوه و علل خودکشی میان خرده فرهنگ های ایرانی استخراج گردیدند. در نهایت 25 مقاله مورد تحلیل و بررسی قرار گرفتند. یافتههای پژوهش نشان داد که برخلاف آمارهای جهانی، اقدام به خودکشی در مردان ایرانی بیشتر است. همچنین میزان شیوع، روشها و علل خودکشی در خرده فرهنگ های ایرانی متفاوت است. به طور کلی میتوان گفت که مطالعات محدودی در خصوص فرهنگ و آسیب شناسی روانی در کشور ما صورت گرفته است. با توجه به اینکه درک بافت فرهنگی برای ارزیابی، تشخیص و مدیریت بالینی موثر اختلالات ضروری است، امید است مقالهی حاضر بتواند نقش فرهنگ در آسیب شناسی روانی را برجسته ساخته و زمینهای برای مطالعات جامع فراهم سازد.
Currently, one of the main priorities in psychology is to conceptualize the ways in which culture affects psychopathology. The aim of this study was to investigate a suicide in Iranian society and is a systematic review. The results of this study were based on articles published between 2003 and 2016, during a search in databases such as SID, Noormags, Springer, Google Scholar, Science Direct, and using the keywords suicide in Iran, the method and causes of suicide among Iranian subcultures. Finally, 25 articles were analyzed. The findings showed that, contrary to global statistics, suicide attempts are higher among Iranian men. Also, the prevalence, methods, and causes of suicide in Iranian subcultures are different. In general, it can be said that limited studies have been done on culture and psychopathology in our country. Given that understanding the cultural context is essential for effective evaluation, diagnosis, and clinical management of the disorders, it is hoped that this article can highlight the role of culture in psychopathology and provide a basis for comprehensive studies.
Machine summary:
خودکشي در فرهنگ ايراني : يک مطالعه ي مروري نظام مند Suicide in Iranian culture: A systematic review study دکتر فريبا زراني Fariba Zarani Assistant professor, Department of Clinical and Health استاديار، گروه روانشناسي باليني و سلامت ، دانشکده ي علوم تربيتي و Psychology, Faculty of Education and Psychology, روانشناسي ، دانشگاه شهيد بهشتي ، تهران ، ايران .
نتايج اين مطالعه براساس مقالات چاپ شده در فاصله ي this study were based on articles published زماني ١٣٨٢تا ١٣٩٥، طي جست و جو در بانک هاي اطلاعاتي ايراني و between 2003 and 2016, during a search in خارجي از جمله SID،Noormags ،Springer ،oogle scholar * databases such as SID, Noormags, Springer, و Science Direct و با استفاده از کليد واژه هاي خودکشي در ايران ، *oogle Scholar, Science Direct, and using the keywords suicide in Iran, the method and causes شيوه و علل خودکشي ميان خرده فرهنگ هاي ايراني استخراج گرديدند.
برخي مطالعات خارجي، گذاشتن يادداشت را يکي از نشانه هاي جدي براي قصد خودکشي معرفي ميکنند، ولي به نظر ميرسد در ايران اين کار بيشتر به منظور تحت تأثير قرار دادن نزديکان انجام مي شود و تقريبا همه ي موارد با بهبودي کامل و بدون عارضه از بيمارستان مرخص شده بودند (آذين ، شهيدزاده ي ماهاني، اميدواري، عبادي و منتظري ١٣٨٧).
هم چنين يکي از مهم ترين علل اجتماعي اقدام به خودکشي در ايران ، مسئله ي کنکور است و در اين خصوص ميتوان به اهميت بالاي کنکور در ميان خانواده هاي ايراني اشاره کرد.