Abstract:
تحولات ژئوپلیتیکی در حوزههای منطقهای بدون توجه به رفتار استراتژیک و نقش سیاسی قدرتهای بزرگ انجام نمیشود. تاریخ سیاسی خاورمیانه ازجمله سوریه نشان میدهد که در این حوزه جغرافیایی، حضور نیروهای نظامی و مجموعههای مداخلهگر بینالمللی وجود داشته است. بحران سوریه از بزرگترین بحرانهای ژئوپلیتیکی فعلی در جهان اسلام بوده و مداخله قدرتهای بزرگ در منطقه خاورمیانه باعث تشدید اختلافات و منازعات شده است. مقاله حاضر از نوع پژوهشهای توصیفی- تحلیلی است و با بهرهگیری از مطالعات کتابخانه-ای به دنبال پاسخ به این سوال است که سیاست خارجی روسیه در بحران سوریه چیست؟ نتایج حاصل نشان میدهد که موضوع سوریه و حفظ بشار اسد برای رهبران روسیه بیشتر ابزاری برای دستیابی به اهداف عمیقتر و عملگرایانهتر است و این کشور در پی کسب منافع راهبردی خود اهدافی چون حفظ پایگاههایی طرطوس بهعنوان تنها پایگاه دریایی خود در مدیترانه، مبارزه با تروریسم بنیادگرا و داعش، همکاری با جهان اسلام، مقابله با تهدیدها و تحریمهای غرب و مسئله کریمه، سیاست نگاه به شرق را در پیشگرفته و در محیط منطقه-ای و بینالمللی همراه با نقش فعالتر در سازمان ملل به دنبال حفظ تمامیت ارضی سوریه، جلوگیری از سقوط بشار اسد و یکجانبهگرایی غرب در عرصههای مختلف جهانی است.
Machine summary:
مقاله حاضر از نوع پژوهشهای توصیفی- تحلیلی است و با بهرهگیری از مطالعات کتابخانهای به دنبال پاسخ به این سؤال است که سیاست خارجی روسیه در بحران سوریه چیست؟ نتایج حاصل نشان میدهد که موضوع سوریه و حفظ بشار اسد برای رهبران روسیه بیشتر ابزاری برای دستیابی به اهداف عمیقتر و عملگرایانهتر است و این کشور در پی کسب منافع راهبردی خود اهدافی چون حفظ پایگاههایی طرطوس بهعنوان تنها پایگاه دریایی خود در مدیترانه، مبارزه با تروریسم بنیادگرا و داعش، همکاری با جهان اسلام، مقابله با تهدیدها و تحریمهای غرب و مسئله کریمه، سیاست نگاه به شرق را در پیشگرفته و در محیط منطقهای و بینالمللی همراه با نقش فعالتر در سازمان ملل به دنبال حفظ تمامیت ارضی سوریه، جلوگیری از سقوط بشار اسد و یکجانبهگرایی غرب در عرصههای مختلف جهانی است.
سؤال اصلی مقاله که به روش توصیفی تحلیلی و با اسناد کتابخانهای گردآوریشده این است که سازمان همکاری شانگهای چه نقشی در تأمین امنیت آسیای مرکزی ایفا میکند؟ فرضیه مقاله این است که سازمان شانگهای میتواند امنیت آسیای مرکزی را بهموجب حضور و سیاست غیرتهاجمی دو قدرت روسیه و چین نسبت به آسیای مرکزی، کاهش نفوذ آمریکا و همچنین توجه به اهداف مشترک امنیتی چون مبارزه با تروریسم، افراطگرایی و قاچاق به ارتقای امنیت این منطقه منجر شود.